Hep öyle olmaz mı zaten? Başıma gelirse nasıl yaşarım dersiniz. Sonra bir bakarsınız öyle de bir yaşıyorsunuz ki çünkü hayat devam ediyor.
Keşke çocuk olsaydım yeniden. Büyümenin iyi bir şey olmadığına emindim. Sorumluluklar seni hep kısıtlıyordu.
Keşke çocuk olsaydım yeniden. Büyümenin iyi bir şey olmadığına emindim.
Sayfa 17
Sen bu doktorlara hiç takılma. Onlar tüm riskleri ve en kötüsünü söylemek zorundalar.
Sayfa 48
MFÖ'den olsa gerek 19 hep çok özel bir yaşmış gibi gelirdi lisedeyken. Uçuk kaçık hayaller kurardık. Üniversite kazanalım, oraya buraya gidelim, yurt dışına çıkalım. Hayallerimden vazgeçmedim ama şu an halletmem gereken kocaman bir sorun vardı...
Bu sabah belki de saçlarım bir günde nasıl bu kadar yağlanabilir, ayy ne korkunç görünüyor diye uyandığım tüm sabahların tokat gibi yüzüme çarptığı sabahtı. İşte olmuştu saçlarımın hepsi tek tek elime geliyordu.
Senin gibi olacağım güvercin. Ben de hayata karışacağım ve bacağımın olmaması beni engellemeyecek...
Sayfa 90 - Neslican TayKitabı okudu
“Annem o parka gidersem kanser kapacağımı söyledi’ diyebiliyor.
Ergen olanı: ‘kanser olacağım bu Sivilcelerden’ diyebiliyor.
Bir anne çocuklarına: ‘Ah beni kanser ettiniz’ diye sitemde bulanabiliyor.
Peki gerçek kanser neydi? İzlediğimiz dizilerde yapımdan ayrılması gereken kişinin yakalandığı apansız hastalık? Hani her zaman sonunda ölüm olan. Aynı yıldızın altındaki gibi hayatımın aşkını bulacağım bir serüven mi yoksa? Neydi kanser? Korkudan çok merak ediyordum. Korkacak bişey yoktu ki, işte bi hastalık, herkesin dilinde ve tedavisi biraz kelliğe, mide bulantısına ve asosyalliğe sebep oluyor. Bu mu? Bu kadar mı? Gelsin o zaman dövüşürüz, ben hava karada alırım ki.”
Sayfa 57Kitabı okudu
Bazı küçük anların hayatımızı sonsuza kadar değiştirecek güçte olduğunu biliyordum.
Sayfa 94 - Doğan Egmont YayıncılıkKitabı okudu