Merhabalar bugün kanserle mücadelesinden dolayı hepimizin tanıdığı Neslican Tay'dan ilham alınarak yazılmış ve tüm kanser hastalarına ithaf edilmiş #birmeleğingözyaşları adlı bu kitap ile geldim. Öncelikle kitabı okurken gözyaşlarınıza hakim olamayacağınızı, kendinizi Neslican, Efsun ve kanser ile mücadele eden tüm hastaların yerine koyacağınızı benim başıma gelse ne yaparım, bu kadar güçlü bir duruş sergiler miyim? diye düşüneceğinizi bildirmek isterim.
Efsun..
Hayat dolu, neşesi, enerjisi bol Efsun...
Efsun bacağındaki ağrılar şiddetlenince doktora gitmeye karar verir ve kanser olduğunu öğrenir. Kemoterapi dediğimiz o süreç başlar. Maalesef hastalık zorlar. Doktor bacağını kesmek zorunda kalır ama o pes etmez. Güçlüdür, savaşmak ister. O düşmeyen enerjisiyle devam etmek ister hayatına, defalarca iyileştim dese de kanser yakasını bırakmıyordu. Gezmeye karar verir hayalindeki yerleri gezmeye.. Bir araba kiralar arabada bir defter bulur.
Bu defter kimindir?
İçinde ne yazıyor?
Efsun defteri sahibine ulaştıracak mı?
Kendisini neler bekliyor?
Bundan sonrası sizde, kitabın hamurunda yazarın gözyaşları saklı olan bu güzel kitap okunmayı bekliyor ve hak ediyor.
"İyiliklerin başka kalplerde filizlenecek ve sen sonsuza dek var olmaya devam edeceksin."
.
.
"Karanlığa kusurlarımı örttüğü için mi bu kadar bağlıyım bilmiyorum."
.
.
"Şöyle bir düşünüp kendimi kanserli hücrelerle kıyaslayınca 'Sen kimsin ki ya?' dedim. Gerçekten kimdi ki o?" Ben olmadan bir hiçti,o kadar acizdi ki benden besleniyordu. Ben olmasam o da olmayacaktı. Korkaktı, sinsiydi ve ben her şeye rağmen ona gününü gösterecektim."..
.
İşte böyle kararlı cümlelerle asla vazgeçmeden, dört elle sarıldı hayata Efsun... Ben sadece bacaktan ibaret değilim dedi, umudunu hiç yitirmedi... Yüzünde hep bir gülücük, kalbinde umutla mücadele etti bu amansız hastalıkla... Evet Neslican Tay'dan ilham alınarak yazılmış, Efsun'un mücadele dolu hayatına ortak edeceğim bugün sizleri... Bir meleğin gözyaşlarında bulacağız asıl gücü... Hazırsanız başlıyoruz
.
.
Kitabın ilk sayfalarında minik Efsun karşılıyor bizleri... Daha o yaşta inadı, azmi ile bu hayatta ben de varım diyor aslında.. Sımsıcak aile ortamı, gücünün kaynağı bence.. Yaşı ilerledikçe halsizleşen vücudu, amansız bir hastalığın sinyallerini veriyor.. 1,2,3,4 derken ne hastalık vazgeçiyor, ne Efsun... Yeniyor bu illeti, sırtına atıyor çantasını dünyayı gezme hayalleri ile vuruyor kendini yollara... Bulduğu bir defter ile, hayatı yeniden anlamlandırıyor aslında... Sonrası mı sonrası ve daha fazlası eserimizde der hepinize şimdiden keyifli okumalar dilerim. Kitapla kalın