"Bir çiçekçi dükkanının önünde kalivermis olduğunu neden sonra fark etti. Aslında sevmiyordu bu rayihasız, soğuk, göstermelik şeyleri. O göbekli kokusuz karanfilleri, o güllüğünden cana yakın ne varsa kaybetmiş camekan güllerini. Yine de ölesiye istediği olmuştu karlı, çamurlu, pimpis bir iş dönüşü elinde menekşeler veya ne olduğunu ilk bakışta çıkaramadığı bir demet çiçekle Engin'in her zaman buluştukları yerde kendisini beklemesini. Oysa sıkıntılı, puflamalarla bekletilmiş olduğunu bas bas bağıran yıkık kaşlarla ufuklara bakar bulurdu onu. Yine de bulurdu ya..."
Sayfa 19Kitabı okudu
"Hicret ve nihayetin kimin için? Bir gece yarısı uyandığında yatağından kalk, şöyle bir yıldızlara bak. Düşün. Madem ki içinde bulunduğun yer, konuştuğun kimse sana feyz vermiyor; terk e mâni olan ne?"
Sayfa 17Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
"Konuşmam yetmiyormuş gibi düşünmeye de başladım. En kötüsü buydu. Çoğu insanlar gibi düşünmeden konuşsaydım kimse bir şey demeyecekti; ama ben düşündüğümü söylemeye kalktım"
Sayfa 139Kitabı okudu
