binlerce birden hiçbiri ben
İnsan için en iyi öğretmen, yaşanmışlıklardır. Hayatı boyunca bir çok şey görür insan, bir çok şeye bakar. Ama bu birçoklar, bu her şey, akıp gider. İnsanın yanıbaşında, ama insanın dışında. Bu akışta neyi alıp bulayabilirse üstüne, onları taşıyabilir benliğinde. Anlayabilmek için, hissedebilmek için özümsemek gerekir. Nasıl ki yanıbaşında akıp
O kadar anladım ki, özne de ben, nesne de ben oluverdim. Yani sıkıntının ta kendisiyim. Bunu ortadan kaldıracak bir çare bulamadım. Bulsaydım -ki tek bir çare vardır bence- sıkıntıyı değil, dünyamı yok etmiş olurdum ancak.
_Olmak sözüyle, kişinin hiçbir şeye sahip olmadığı ve istek de duymadığı, yaratıcı bir varoluş biçimini anlatmak istiyorum.
_Sahip olmak(olmamak) eğilimi, yaşamlarının ana konuları; para hırsı, şöhret ve yönetim gücüne erişmek olan batı toplumlarına özgüdür.
_Sahip olmak eğilimindeki bir insan, mutluluğu başkalarına üstün olmakta ve fethetme,
