Sinnevr: Kedi... Sin: Çin. Kabir. Yaş. Ömür... Nevr: Parlaklık. Ağaç tomurcuğu. Tomurcuk... Nevar: Ürkmek. Korkmak... Naver: Olabilir, mümkün, kabil... Naverd: Savaş, harb. Dövüş... Nevâir: Ateşler, alevler... Nevâir: Bostan dolapları.
Ağustos 1994
Oyleyse yaşarken kanatları sık sık kırilan bizlerin uçmayı bilmememizde şaşılacak nevar?
İki: Dikkat dağınıklığı hissime yanıt verme şeklimi değiştirdim.Kendime “Tembelsin, yeterince iyi değilsin, neyin var senin böyle?”diye kızardım eskiden. Daha iyi odaklanmak için kendimi utandırmaya çalışırdım. Şimdi ise, Mihaly Csikszentmihalyi’den öğrendiklerim ışığında, kendimle çok farklı şekilde konuşuyorum. Akış haline girmek, zihninin derinlemesine odaklanma becerisine erişmekiçin ne yapabilirsin şu an, diye soruyorum. Akışın Mihaly’den öğrendiğim üç temel bileşenini hatırlayıp şöyle diyorum kendime: Bana anlamlı gelen ne yapabilirim şu an? Becerilerimin sınırında nevar? Nasıl bu ölçütlere uyan bir şey yapabilirim? Akış aramanınkendi kendini utandırmaktan çok daha etkili olduğunu fark ettim.
"İçine baktın mı?"
"Bakmam lazım mı?"
"Hayır."
"Ee o zaman niye soruyorsun?"
"Baktın mı diye."
"Niye nevar içinde?"
"Bosver sadece," 24 yıllık emanet vardı.
