;ne kadar uzaklara giderse gitsin, kentin semtlerini ve sokaklarını ne kadar iyi tanırsa tanısın, kaybolmuş olma duygusundan kurtulamıyordu.Yalnızca kentte değil, kendi içinde de kayboluyordu...
Bilmesi mümkün olmayan şeyler vardır. Çünkü bilgi yavaş edinilir, edinildiğinde de çoğunlukla büyük kişisel özveriler pahasına olur...
Varızdır ama kaderimizde yazılı olan biçimi henüz almamışızdır. Tepeden tırnağa olasılığızdır, henüz gelmeyen şeyin örneğizdir...
Zaman zaman dünyanın berbat bir yer olduğunu hissetsek bile onu bu yüzden suçlayabilir miyiz?
“Öyküler, ancak onları anlatabilecek olanların başından geçer demişti, biri bir gün. Aynı şekilde, belki de yaşantılar, onları yaşayabilecek olanlara sunarlar kendilerini…”
Bana gelince; iyi günlerim de oluyor kötü günlerim de.Kötü günler geldiğinde iyi olanları düşünüyorum.Bellek büyük bir lütuf. Neredeyse ölüm kadar iyi...