kitap olmadan önce bile duyduğum ve sık sık karşıma çıkan bir kitaptı. beklentiye girmeden başladım ve ilk bölümleri sardı da ama ne yazık ki sevemedim. kitabın büyük bir kısmını başladığım gibi okudum ama bir yerden sonra sürekli tekrara düşmesi ve aynı şeyleri okuyor olmamız o kadar sıktı ki bir türlü kitabı bitiremedim. özgün bir kurguya sahip
Fantastik mi? Emin misin?
Merhabalar. Uzun zaman sonra bu kitaba inceleme yazmaya karar verdim. Oldukça sıradan ve sıkıcı bir aşk kitabıydı diyerek başlamak yerinde olur çünkü kitapta fantastik hiç bir öge göremedim ben. Konusu kısaca sözde bir kalp kolye varmış da kız kehanet bebeğiymiş. Kızdan başka kimse kolyeyi takamazmış yoksa ölürmüş falan. Kalp kolyeden sihirli bir
YA BEN BU KADAR AKICI BIR KİTAP OKUDUĞUMU HATIRLAMIYORUM DAHA ÖNCE, BU NEYDİ BÖYLE???? Kitabı soluksuz okudum ve sıkıldığım tek bir an bile olmadı, su gibi akıp gitti kitap. Aralarındaki çekim, kimyaları şaka mıdır ya?? Nikolai ve onun lotus çiçeğinin hikayesinin her zaman güzel olacağını biliyordum ama bu kadar seveceğimi beklememiştim.
Brandon
️Bilgi içerikli ve farkındalık yaratacak bir kitap. Ayrıca tanınmış yazarların kitaplarından örnekler vererek uygulamalı olarak incelenmesi de çok daha açıklayıcı olmuş. Kesinlikle tavsiye ederim...
Altı bölüm altında ele alınmış konu ;
1. Bölüm dinleme üzerine; zorla anlamın üzerinde gitmeyi bırakıp metnin ne dediğini, neyi önerdiğini, neyi gösterdiğini ve ne yaptığını sorgulamanın her şeyden önce metinden anlam çıkarmaya çalışmaktan çok daha değerli olduğu fikrini tartışıyor.
2. Bölüm şu iki soruya yanıt veriyor: "Metinler hangi doğruları söyler?" Ve "Biz bu metinsel doğruları nasıl okuyabiliriz?"
3. ve 4. Bölüm kurgu ve kurgu olmayan düzyazıları hem verimli hem de keyif alacak şekilde bağlayabileceğimizi gösteriyor.
5. Bölüm okuma alıştırmalarını bazı teorilerle kavramsallaştırıyor. Bu bölüm, edebiyat okumalarını hareketlendiren ve canlandıran diyalektik enerji aracılığıyla okumanın çelişkili zevklerini ele alıyor.
6. Bölüm, edebî okumaların hayatta fayda sağlayacağına dair çıkarımı ortaya koyuyor. 5. Bölüm ile bağlantılı olarak, kitabın ana temalarını tekrar özetliyor ve okuma ile yaşamın bağlılığının altını çiziyor.
Çok değişik bir kitap, Hendek. Amsterdam belediye başkanı, Robert’in yeni yıl resepsiyonunda karısının encümenlerden birisiyle cilveli konuşmasını ve gülüşmesini görmesi üzerine bunu koca ömrüne bir şüphe olarak kaydeder ve roman bu şüphenin üzerine kurulur. Kitap boyunca bu şüpheyi doğrulayacak kanıtlar ararken, Robert’ın 90 yaşındaki anne babasının ölme planlarını , yakın arkadaşı Bernard’ın paralel evrenler teorisi ile alternatif gerçekleri , Robert’ın kızı ve erkek arkadaşı ile olan ilişkisini ve Vietnam savaşından kalma protestonun fotoğraflarının bir anda gün yüzüne çıkıp Robert’ın suçlanmasını okuyoruz.
Öte yandan sürekli olarak Kitabın sonunu öğrenmek için merak duygunuz hep en üst düzeyde. Hal böyle olunca Robert’ın şüpheleri konusunda haklı olup olmadığını öğrenmek için sayfalar bir bir ardına akıp gidiyor . Başkanın kafasında yarattığı ihtimaller üzerinden konunun dallanıp budaklanması üzerine de kitap boyunca bir kaybolup bir toparlanıyorsunuz. Kitabın değişikliği de bence kesinlikle bu noktaya dayanıyor.
Kitabın son sayfalarındaki gelişmelerden hangi okur neyi düşünmek isterse diyerek yazar sonunu şaibeli bırakıyor ve herkes kendi yorumuyla kitabı kapatıyor. Şunu fark ettim ki bu kitabı birisiyle beraber aynı anda okuyup iki farklı son veya iki aynı son olarak konuşmayı isterdim.
Herman Kocha gelirsek de daha önce okuduğum bir yazar değildi ama ‘Hendek’ kitabının son olmayacağını düşünenlerdenim.
İstanbul'un altında gizlenmiş kadim sırları açığa çıkarmaya var mısınız? Cevabınız "Evet" ise o zaman başlayalım.
" Fırtınadan daha hızlı, yağmurdan daha ıslak, altından daha sarı..."
Acaba bilmece gibi olan bu cümle neyi sembolize ediyor? Durun, işleri biraz daha karmaşık hale getireyim.
"Mermerlerin parıltısıyla
