Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.2
Kitap; "Sizin hayır bildiklerinizde şer, şer bildiklerinizde hayır vardır." temasında başlıyor, "Mevla'm görelim neyler neylerse güzel eyler" ile devam ediyor.
Geçmişimize dair pişmanlıklarda boğulmamak lazım. Bu pişmanlıkları duymalı mıyız? Evet duymalıyız. Ama bu hayatımızın merkezinde olmamalı. Sadece tövbe etmemizi sağlayacak ve bir daha yapmamızı engelleyecek kadar umrumuzda olmalı. Herkes kitaptaki karakter kadar şanslı olmayabilir
Kitaptaki karakter ölmek üzereyken gördüğü 'düşler' ile "pişmanlıklarını yaşasaydı hayatı nasıl olurdu"yu yaşıyor. Aslında pişman olduğu şeylerin, onu intihara sürükleyen şeylerin o kadar da büyük ve onun istediği gibi olmadığını görüyor. Aslında gerçekte yaşadığı hayattan daha iyi bir hayatı olmadığını görüyor. En son gördüğü hayalde mutlu olduğunu görüyor ve gerçek hayata döndüğünde hayatını o yönde şekillendirmeye karar veriyor.
Okuduğum bir kitabı paylaşmayı unutacak kadar yoğun hayat bu günlerde! Yine de şaşkınım nasıl arada derede bir yerde atmadım bilmiyorum. Bu aralar okuyabilmek için extra efor sarf ediyorum gerçekten. Yani yoğunluk vardı okuyamadım diye bir olay bilmiyorum ki ben. Yemek içmek gibi bir şey benim için. Belki hiç sigara içmedim evet ama kesinlikle
Evvelce haber aldığınız hastalığıma dair bir noksan parça, dualarınıza ve geçen ramazan gibi manen yardımlarınıza vesile olmak için o hastalık münasebetiyle yanımıza gelen bazı zatlara söylediğim ve noksan kalmış bir fıkrayı yazıyorum. Şöyle ki:
Halimi soranlara dedim ki: Hem nazar hem ervah-ı gayr-ı tayyibe cihetinden başıma gelen bu musibet,
Risale benim için deniz yolculuğunda etrafı türlü ferahlatıcı amillerle çevrili sekine verici bir serüven oluyor..
يَا بَاق۪ٓى اَنْتَ الْبَاق۪ى
cümlesindeki hakikatleri birkaç nüktede beyan ediyor ki insanın sırtından yükleri iniyor gibi bir rahatlık veriyor. "bir ameliyat-ı cerrahiye hükmünde kalbi masivadan tecrid ediyor, kesiyor."
Tolstoy ne yazsa okurum. Bu cümleyi bir de Yaşar Kemal için kurmuştum. Denk değiller elbette ama benim için ikisi de çok kıymetli. Yakın zamanda okuduğum Emile Zola'nın Nasıl Ölünür? kitabını hatırlattı bana Üç Ölüm hikâyesi. Benzer bir kurgu olmasa da aynı konuyu işlemiş Tolstoy. Birileri ölüyor sürekli ama nasıl? Kitapta 5 öykü var. Hepsi birbirinden güzel ama galiba ben en çok Çömlek Alyoşa'yı beğendim. İnsan başkaları için yaşadıkça sırası gelecek sanıyor. Ama hayat öyle bir şey değil. Kaçırdığını, ıskaladığını asla geri vermiyor sana. Kısacası hayat bana borçlandı, ödeyecek diye düşünmek çok boş bir hayal. Hayat kimseye borcunu ödemiyor. Sadece kendisi için yaşamak bencilliğine de düşmek istemem şahsen. Ortası ne bu yaşımda hâlâ çözmüş değilim ama yapıyoruz bir şeyler. Görelim mevla neyler, neylerse güzel eyler deyip pencerelerden bakıyoruz, asla içeri girmiyoruz. En azından benim felsefem bu. Kimse zor günümde seren yoktu demesin. Ama herkes iyi gününü istediği ile gün edebilir. No problema.
Mevlam Görelim Neyler...
"Hakkı gel sırrını eyleme zahir,
Olmak istersen bu yolda mahir,
Harabat ehlini hor görme Zakir,
Defineye Mâlik viraneler var."
Evvela cümleten hayırlı geceler olsun.Yukarıdaki meşhur şiirin, son dizesiyle bahsi açmak istedim. Özelikle Zâkir ve Şakir isimlerini karıştıran onca kalabalık kalem içerisinden alıntıladığım kısmı doğru
