"Genel olarak insanlara ve sözlerine güvenilmez, çünkü insanlar size verdikleri sözü tutmayacak sefil yaratıklardır, sizin de onlara verdiğiniz sözü tutmanız gerekmez."
Niccolo Machiavelli
Ama prens, ordularının başında bulunduğu ve çok sayıda askeri yönetmek durumunda olduğunda zalim diye anılmayı hiç kendisine dert edinmemelidir, çünkü böyle tanınmadıkça ne ordusunu birlik içinde tutabilir ne de herhangi bir eyleme sürebilir.
Sayfa 107Kitabı okuyor
İnsanlar babalarını kaybetmeyi babalarından kalan malı kaybetmekten daha tez unuturlar.
Sayfa 107Kitabı okuyor
Ve insanlar, kendini sevdirmek isteyenden çok korkutmak isteyeni kırmaktan çekinirler; çünkü sevgi bağı şükranla örülmüştür yani insanların kopartmakta duraksamadıkları bir iplikle zira ki kişisel çıkarları söz konusu olduğunda insanlar hainleşirler; ama korku bağı insanları hiç terk etmeyen ceza yemek korkusuyla dokunmuştur.
Sayfa 106Kitabı okuyor
Korkulmaktan çok sevilmek mi iyidir, yoksa sevilmekten çok korkulmak mı? Benim yanıtım bunların ikisinin de gerekli olduğudur; ama ikisini bağdaştırmak güç gözüktüğüne göre, birinden biri olmayacaksa sevilmekten çok korkulmak bence çok daha güvenlidir. Çünkü insanlar hakkında genelde şu söylenebilir: Nankör, değişken, içten pazarlıklı, korkak ve çıkarcıdırlar.
Sayfa 106Kitabı okuyor
Aşırı merhametli olmak yüzünden cinayet ve çapulculuğa yolaçan kargaşaya göz yummaktansa az sayıda ibret olacak ceza vermek çok daha merhametlice bir davranış sayılır.
Sayfa 105Kitabı okuyor
Ve dünyada eliaçıklıktan daha hızlı kendi kendini tüketen bir şey yoktur; eliaçık oldukça öyle olmak gücünü yitirirsin; veya yoksul ve acınacak biri olup çıkarsın ya da yoksulluktan kaçınmak için herkesin nefretini çeken ve açgözlü biri. Oysa bir prens her şeyden önce nefret ve küçümsenme uyandırmaktan kaçınmalıdır; ve eliaçıklık ise seni bu iki şeye götürür. Dolayısıyla eliaçık diye tanınmak isteyip de ister istemez açgözlü diye ün salıp nefret çekmektense bilge bir prens nefret çekmeden elisıkı diye tanınmayı kabullenmelidir.
Sayfa 104Kitabı okuyor
Senin tam karşıtın olan onca insan arasında her zaman ve her şeyde iyi insan örneği olmak istersen kesinlikle yitip gidersin.
Sayfa 100Kitabı okuyor
Yaşanılan biçim ile yaşanılması gereken biçim arasındaki mesafe öylesine büyüktür ki her kim ki olana gözlerini kapar da yalnızca olması gerekeni görür, aslında nasıl yaşaması gerektiğini değil nasıl canından olması gerektiğini öğrenir.
Sayfa 100Kitabı okuyor
Akhalıların prensi Filipomene’ye yazarların yakıştırdıkları övgüler arasında, barış zamanında savaşı hazırlamaktan başka hiçbir şey yapmadığı vurgulanır. Dostlarıyla yaylaya çıktığında sık sık durur, onlarla konuşurmuş: - Eğer düşmanlar şu tepede biz de ordumuzla burada olsaydık iki taraftan üstün gelen kim olurdu? Savaş düzenini bozmadan onlarla nasıl temas kurulabilirdi? Eğer geri çekilmek isteseydik ne yapmamız gerekirdi?- Böylece gezinti sırasında onlarla tüm olası durumları öngörürmüş. Onların fikirlerini alır, kendininkini söyler, savlarla fikrini desteklermiş. Öyleki bu sürekli düşünmeler sayesinde askerî harekâtlar sırasında hiçbir kaza meydana gelmezmiş ki bir çaresini bulmasın.
Sayfa 99Kitabı okuyor
Silahlı bir adam ile silahsız biri arasında hiçbir kıyaslama mümkün değildir; zira güçlünün gönül rızasıyla zayıfa boyun eğmesi silahsız efendinin silahlı hizmetkârları arasında güven içinde yaşaması mantıklı değildir. Birilerinde dudak bükme, öbüründe şüphe oldukça birarada anlaşabilmeleri düşünülemez.
Bir prensin savaştan ve onunla ilgili hazırlıklardan başka işi, düşüncesi, uğraşı olmamalıdır; zira komuta eden kişiye uygun tek uğraş, tek sanat budur.
Sayfa 97Kitabı okuyor
Hiçbir şey kendi öz gücüne dayanmayan bir iktidar gösterişi kadar zayıf ve istikrarsız değildir.
Sayfa 95Kitabı okuyor
Hiçbir devlet eğer kendi özünden bir orduya sahip olmazsa güvenlikte değildir, tüm yazgısı talihin eline teslim edilmiştir.
Sayfa 95Kitabı okuyor