"...Hepimiz sanatın gerçeklik olmadığını biliyoruz. Sanat, gerçekliği fark etmemizi sağlayan bir yalandır, en azından anlamamız için bize sunulan gerçekliği."
...
"... Başka bir deyişle, kanılarımızla düşüncelerimiz, hislerimiz-yaşadığımız her şey-bizleri sonsuza dek sınırlamak zorunda değildir."
Keşke sana duyduğum hisleri resme dökecek yeteneğim olsaydı zira sözlerim hep yetersiz kalıyor. Tutkun için kırmızı, iyiliğin için açık maviyi kullandığımı hayal ediyorum. Anlayışının derinliğini yansıtmak içinse orman yeşili, bitmek bilmez iyimserliğin için de açık sarı. Yine de merak ediyorum. Bir sanatçının paleti benim için neler ifade ettiğini yakalamaya yeter mi acaba?
"Sen de yanlış yapabilecek ve herkes gibi mücadele edeceksin. Doğru insanla beraberken dünyanın en şanslı insanı olduğunu düşüneceksin. Çünkü hayatta olacaksın. Yani sevecek ve sevileceksin... Ve ondan sonra hiçbir şey gerçekten önemli olmayacak."
Düşünüyorum da hayatlarımız ne kadar tuhaf. Tesadüfi anlar; bilinçli kararlar, eylemler ve bir gemi dolusu umutla birleşerek nihayetinde kaderimizi belirliyor, geleceğimizi çiziyor.
Evliliğim hayatıma büyük bir mutluluk getirdi ama son zamanlarda üzüntüden başka bir şey hissetmiyorum. Aşk ve trajedinin birbirini izlediğinin farkındayım çünkü biri olmadan diğeri asla var olamaz. Yine de kimi zaman bu dengenin adil olduğundan şüphe duymadan edemiyorum. Bana kalırsa bir insan nasıl yaşadıysa öyle ölmeli. Son anlarında etrafında sevdiği insanlar olmalı, onlarla birlikteyken huzura ermeli.
Oysa ben son anımda yalnız olacağımı gayet iyi biliyorum.