Fuat Gedik
Nietzsche'nin gözünde, feminizm de Hıristiyanlık, demokrasi ve sosyalizm gibi bir tereddi eseridir. Burada erkek küçüktür ve erkek küçük olduğu için kadın erkekleşmiştir. Zira kadındaki kadını sadece erkek - gerçek erkek kurtarabilir. Kadın, dişilikten çıkması ile bütün kudret ve nüfuzunu kaybeder. Kadınla erkek eşit değildir. İki cins arasında ebedi savaş vardır. Barış ancak biri veya diğerinin üstünlüğü kazanması ile sağlanır. Fakat kadınla eşitliğe kalkışmak tehlikelidir. Kadın, bununla yetinmez. Bununla beraber ancak erkeğe tabi olursa mesut olabilir. Evlilikteki gerginlik, kadının kısmen yatışabilmesine karşılık erkeğin daralıp boşalmasındadır. Şeref ve buluş kabiliyeti, bekar erkeğin lüksüdür. Çoğu filozoflar, çocukların doğması ile yok olur.
Feminizm, sosyalizm ve anarşiyi doğurur ve bunların hepsi Demokrasi saçmalarıdır. (. .. )
Sayfa 285Kitabı okudu
Nietzsche, Marx ve Foucault’un feminist veletleri
Avradizm bütün hırçınlığıyla saldırıp duruyor etrafa. Ne adap tanıyor ne de edep. Bütün sınırları çiğniyor. Saldırgan, coşkun, akışkan. Sıvı düşünce. Ele avuca sığmıyor. Elimize ve bedenimize bulaşarak yapış yapış bir ıslaklık bırakıyor. Konuşmanın değil, hırlamanın peşinde. İnsanın evrensel ortak doğasına da inanmıyor, kadim geleneklerin iyi ve
Nietzsche'de "kadın" ve feminizm
(...) "mutluluğu" "gücünü artırma hissi
- bir direnişi aşmak" olarak tanımladığından, özgürleşme hareketine itirazlarından biri de kadınları eskiden olduklarından daha mutsuz kılmasıdır. Bu da Şen Bilim' deki iddiayı, yani erkeğin "hizmetine koşması'', onun cüzdanı ve toplumsal sekreteri olması -"tahtın ardındaki güç" olması- bakımından kadınların "fazladan bir kuvvet ve haz" edindiği iddiasını tekrarlamaktan başka bir şey değildir. (Maori kültüründe kadınlar meydanda konuşamasalar da, burada ataerkillikten ziyade anaerkilliğin olduğu düşünülür.) Bu yüzden Nietzsche erkekler gibi kadınların da kendi tarzlarında güç istencine sahip olmasıyla ilgilenir. Kısacası, kadınların mutluluğuyla ilgilenmektedir. Bu yüzden kadınların "hizmet etmeye yazgılı olduğunu ve böyle tatmin duyduğunu" söylemektedir. O halde bütün patırtının ardına baktığımızda, Nietzsche'nin kadınlarla ilgili görüşlerinin onu ahlak tanımaz değil, daha ziyade çok gelenekçi bir ataerkillik yanlısı yaptığını görürüz.
Sayfa 644
"Bir ülkede kadınlar için gerçek özgürlük olmadığı sürece, o ülkede gerçek özgürlük yoktur."
Anaerkil ailenin yıkılmasıyla ev yönetimi toplumsal niteliğini yitirdi. Ev yönetimi artık toplumu ilgilendiren bir sorun değildi. "Özel hizmet oldu. Toplumsal üretime katılmaktan alıkonan kadın da baş hizmetçi oldu. " (Engels).
