Yurt ve şeref uğrunda sen seril de toprağa
Varsın hiçbir dudakta anılmasın er adın!
Kan sızarak göğsünden huzuruna varınca
Izdirabı dinecek belki o gün Kür Şad’ın
Hüseyin Nihal Atsız
saygıyla....
Ey! Sen ki kül ettin beni onmaz yakışınla
Ey! Sen ki gönüller tutuşur bir bakışınla…
Hüseyin Nihal Atsız
Türk Kızı
Pınar başına geldi
Bir elinde güğümü;
Çattı yay kaşlarını
Görünce güldüğümü,
Bağlamıştı gönlümü
Saçlarının düğümü.
Türk olmayan herkesin ölümüne üzülenlerin, Türkler ölürken nasıl sessiz kaldıklarını görecek ve beni çok daha iyi anlayacaksınız.
Nihal Atsız
Ruhu Şad, Durağı Türk Uçmağı Olsun
Ulaşsada sana yolların ucu,
Varmağa yetmiyor ATSIZ'ın gücü.
İçimde dururken bu kadar acı
Hala yaşıyorum, ölemiyorum.
Hüseyin Nihal ATSIZ
Bozkurtlar / Hüseyin Nihal Atsız
Dağ dağa kavuşmaz, kişi kişiye kavuşur. Bir gün yine buluşuruz.