"Sevgili yamandır, ne yapacağı belli olmaz. Sevdiğin müddetçe sevileceğini unutma. Birini çok seversen hiçbir zaman çok sevilmeyeceğini bilmelisin. İnsan, bunu bilerek aşkı göze almalıdır."
Çünkü şiirin artık yazılmadığı bir dünyada silahlar konuşmaya başlayacaktı, öyle de oldu. Aydın insan sayısı azalınca patlayıcı maddeler devreye girdi ki bu, ilkele dönüştü.
Senden gelen, senden kopan bir parçanın sözcüklerle vücut bulmuş haliydi şiir. Aşıksan ve taşıyorsan, o taşan kısımları nerede toplayabilirsin ki? Ya da mutluysan ve kabına sığmıyorsan, o sığmayan kısımları nerede koruyabilirsin ki?