İnsanların var oldukça gölgesi de olacaktır, olmalıdır da çünkü ışık varsa gölge vardır. Burada bize düşen karanlıkla bütünleşmektir onu yok saymak faydasız aksine tehlikelidir. Onun dilini anlayıp uzlaşmaktır çözüm.
“Geleceğe giden hazır yol yok. Yolumuza devam ederek yollar yapıyoruz.”
-
Bastırılan her şey varlığını başka bir yerde sürdürür, hiçbir yere kaybolmaz ve ayrı bir kişilik sistemi oluşturur.
Belki de bilinçdışınızın söylemek istediği şey o kadar can sıkıcı ki dinlememeyi tercih ediyorsunuz. İnsanlar bazı şeyleri kabul edebilselerdi muhtemelen daha az nevrotik olurlardı ancak genel olarak bu şeyler uygunsuz ya da can sıkıcı şeylerdir. Bu yüzden her zaman belirli bir miktar bastırma vardır ama asıl olay bu değildir, asıl olay onların gerçekten bilinçsiz olmasıdır, bilinçli olması gereken belirli şeyler hakkında bilinçsizseniz o zaman siz ayrıksınız demektir o zaman siz sağ eli sol elinin ne yaptığını bilmeyen bir insana dönüşürsünüz entelektüel insan için sorun budur.
Liber Novus/Kırmızı kitap ve bilinçdışıyla yüzleşme
Kolektif bilinçdışının kapısı “kişisel bilinçdışının” bilincine varmakla açılır. Çocukluk yaşantımıza dair anılar kişiliğimizin bir parçasıdırlar. Kendinizi yaşınızı baz alarak inşa ettiğiniz çok katlı bir bina gibi düşünün. Her kat yeni bir yaşantı ve anıya, eşyaya sahiptir. Her yeni yaşta üstüne bir yeni kat çıkar, yeni deneyimler ve eşyalar eklersiniz. Yetişkinlikte çocuklukluk zaman zamanlarınıza ait katlarda hâla canlı olan hâla daha çocukluk durumda kalan parçalar da sizinledir travmalar ve hatırlamak istemediğiniz acı verici deneyimler de.. Yetişkin bilincinizle yapmanız gereken şey bu parçalarla uyumlu hale gelip düzenlemek ve kişisel bilinçdışıınızı bilinçli hale getirmektir yani kişisel çok katlı binanızın içindeki basınç dengesini ayarlamak her katta nefes alabileceğiniz konforlu odalar yaratmak ve ağırlık merkezine dengelemek.