Bir sabah uyandığında yatağında kocaman bir böceğe dönüşmüş olan Gregor Samsa'nın, başta ailesi tarafından olmak üzere toplum tarafından nasıl dışlandığını anlatan bir metafor örneği. Bu duygusal böcek (Gregor Samsa) yatağında böceğe dönüşmüş haliyle bile işe gidemeyişinin telaşındadır. Gregor Samsa'yı sevdiren özelliği de budur, o haline rağmen sorumluluklarından ve ailesinden başka bir şey düşünmemektedir. Gregor Samsa duygularını ve düşüncelerini çevresine aktaramadığı için insan olduğu unutuluyor, işte burada yalnızlık hissi okuyucuya geçiyor kabuktan bir bedene hapsolmuş düşünceler insanı oldukça etkiliyor.
