Nilgün Marmara'nın diline alışmak biraz uzun sürdü. Şiirlerinin çoğu çok alışılagrlmedik. Hatta ablam okuduktan sonra bana şey demişti "ne saçma sapan şeyler yazılı bir kitap"
Ama ben Nilgün Marmara'yı anlamaya başlıyorum. Neyden bahsettiğini kavramaya başladım. Onu intihara ne sürüklemiş, ne bozmuş zihnini. Hangi inatçı fikir onu canına kıyacak raddeye getirmiş. Tabiki anlamak tam anlamıyla mümkün değil. Sadece ucundan biraz kestiriyor insan. Kim bilir bu zihinde neler yatıyordu. Kim bilir ölmeseydi bize söyleyecek daha ne kadar çok sözü vardı. Kirabın içinde çok çok etkilendiğim bir şiir vardı. Altını çizdim kalın kalın. Uzunca baktım o sayfaya. Sanki dedim, veda ediyor bu şiirde bana. Dünyaya. Herkese. Benim bir veda şiirim olsa bu olurdu dedim. Kitabı anlat anlat bitmeyecek. Keşke daha önümde okuyacağım 100 tane daha Nilgün Marmara kitabı olsa. Kitabı tavsiye ederim. İyi okumalar. 
Nilgün Marmara
Gece Vururken Alnımıza Gitmeli...
"Biz rengin değil
Ara rengin peşindeyiz."
Bazı renkler solgundur. Eğer Nilgün Marmara bir renk olsaydı sanırım kahverengi olurdu. Tıpkı mevsimlerden güz olmak istediği gibi. Nilgün Marmara, 
Sylvia Plath ile birlikte "üstü kapalı anlatımın zirvesi" diye tabir edilen gizdökümcü tür diye bilinen akımın ülkemizdeki öncüsüdür.
❀ Yeni çiçek
