Ey bülbül‐i şeydâ yine efgâne mi geldin
'Azm‐i gül edüp zârıyla giryâne mi geldin Pervâne gibi âteşe dâim cân atarsın
Evvelde bu 'aşk oduna sen yâne mi geldin Yağmur gibi yağarsa belâ sen bâş açarsın
Cân vermeğe dost yoluna kurbâne mi geldin
Niyazi-i Mısrî
Bu fenâ gülzârına bülbül olanlar anlamaz,
Vech-i bâkî hüsnüne hayrân olan anlar bizi.
Dünyâ vü ukbâyı ta’mir eylemekten geçmişiz,
Her taraftan yıkılıp vîrân olan anlar bizi.
Niyazi Mısrî