kimisi uzak tutmamızı söyler kişisel pişmanlığı
şiirden,
soyut takılmamızı,bunda biraz mantık var,
ama allah aşkına;
on iki şiirin gitmiş ve kopyaları yok
ve resimlerim de
sende,en iyileri;canilik bu;
ezip yok etmeye mi çalışıyorsun beni,diğerleri gibi?
paramı niye almadın?genelde alırlar
köşede hasta uyuyan sarhoşun ceplerinden.
bir dahaki sefere kolumu al ya da bir ellilik
ama şiirlerimi alma:
ben shakespeare değilim
ama bir zaman gelecek ki
artık şiir çıkmayacak,soyut ya da değil;
para her zaman varolacak ve orospular ve sarhoşlar
ta ki son bombaya kadar,
ama tanrının dediği gibi,
bacak bacak üstüne atarken,
anlıyorum nasıl olup da bir sürü şair yaratıp
bir o kadar şiir
yaratamadığımı.