Ah well, he envies her: would that he had it so easy! All life is a service, he knows that. To live in the full sense of the word is not to exist or subsist merely, but to make oneself over, to give oneself: to some high purpose, to others, to some social end, to life itself beyond the shell of ego. But he, lacking superiors, must devote himself to abstractions, never knowing when he has succeeded, when he has failed, or even if he has the abstractions right, whereas she, needing no others, has him. He would like to explain this to her, to case the pain of her routine, of her chastisement-what he calls his disciplinary interventions-but he knows that it is he, not she, who is forever in need of such explanations.
Sayfa 25Kitabı okudu
“My Iris,” he said, “there is no question that you are the brave one, all on your own. You were writing to me for weeks before I roused the courage to write you back. You walked into the Gazette and took me and my ego on without a blink. You were the one who came to the front lines, unafraid to look into the ugly face of war long before I did. I don’t know who I would be without you, but you have made me in all ways better than I ever was or could have ever hoped to be.”
Ego Consumans [Tüketen Ego]
Bugüne kadar Amerikalı ev kadınlarının birkaç grevi ve zaman zaman görülen tüketim malları tahribi dışında (Amerikalı kadınların sutyenlerini herkesin içinde yaktığı 1968 Mayıs'ı-No Bra Day) bu çelişkiler hiçbir yerde ya da hemen hemen hiçbir yerde bilinçli olarak ortaya çıkmadı. Hatta her şeyin bunun tersine geliştiğini söylemek gerek. "Modern dünyada tüketici neyi temsil ediyor: Hiçbir şeyi. Tüketici ne olabilir? Her şey ya da hemen hemen her şey. Milyonlarca yalnızın yanında tek başı- na kaldığı için tüketici çıkarların merhametine kalmıştır".
Sayfa 100Kitabı okudu
"Jobel shrugged. 'You know,' he said, 'if that statue had actually been made of stone, I doubt if it would have killed you.'
The Time Lord looked bemused. 'Realy?'
'No, it would take a mountain to crush an ego such as yours."
Ego ve Benlik
"Carl, bu içsel sığınağının emniyetinde kendini iki farklı kişilikle tanımladı: Sırasıyla No. 1 ve No. 2 olarak. No. 1'in bir annesi ve babası vardı; okula giderdi ve olabildiğince yaşamını sürdürmeye çalışırdı. Öte yandan, No. 2 ise çok daha yaşlıydı ve insanların dünyasından uzak dururdu; ancak doğaya ve hayvanlara, düşlere ve de Tanrı'ya çok yakındı. No. 2'yi "tanımlanamaz bir karakter - doğan, yaşayan ve ölen, her şeyi kapsayan bütüncül bir yaşam algısı" (ADD 92) olarak düşünüyordu. Bir psikiyatrist olduğunda, iki farklı kişilik barındırmasının salt kendine özgü olmadığını ve tüm insanlarda görülebildiğini anladı. Yine de, herkesin onun kadar bu durumun bilincinde olmadığının da farkındaydı; özellikle de No. 2'ydi bunu bilen. "Yaşamımda No. 2'nin yeri her zaman öncelikli bir yere sahipti ve oradan çıkıp gelmek isteyen her şeye yer açmaya çalıştım" (ADD 55). Çok sonra, bu iki kişiliğe verdiği adları değiştirerek, onlara Ego ve Benlik diyecek ve aralarındaki atak ve karşı atakları kişisel gelişimi şekillendiren en temel dinamik olarak gösterecekti."
Dost Kitabevi
The acceptance of suffering is a journey into death. Facing deep pain, allowing it to be, taking your attention into it, is to enter death consciously. When you have died this death, you realize that there is no death - and there is nothing to fear. Only the ego dies.
