Herkes bir şey anlatabilir ama herkes aynı anlatmaz.
Hayatınızı ayrıntısıyla gözlemlediğiniz mi? Dokunduğunuz eşyayı, konuştuğunuz insanı, gördüğünüz tüm insanların saçından ayakkabılarına varana dek baktınız mı? Geçtiğiniz yolları sorguladınız mı?
Su gibi akan zamanın ardına bakın, ne kalmış ne kalmamış diye.
Bu kitabı merakla okudum,
" Kendini bildi bileli kabuğunu arayanlara." diyor kitabın başında yazar. Ne demek istediğini okudukça çok iyi anladım.
Her biri diğerinden etkili her biri umut dolu beş öykü...Kendini sığdıracak küçücük oda arayan ve huzuru bulmaya çalışanlar, yüreğinizi bir sıkıştırıp bir ferahlatıyor.
Bazı sayfaların orta yerinde kendimi bulduğum oldu. Satırlar kalbime o kadar dokundu ki gözlerimin dolmasına engel olamadım.
Ama yine de son sayfayı kapattığımda kocaman bir hüzün ile birlikte kocaman bir umut doldurdu kalbimi..
Hasan Hüseyin Korkmazgil'in o güzel satırları sanırım tam bu öykülerin özeti ;
" Bu ne çıldırtan denge,
Yaprak döker bir yanımız
Bir yanımız bahar bahçe. "
2019 Sait Faik Hikâye Armağanı verilmiş bu kitabı ben deneyimlemenizi çok isterim..