Konuşulanlarla olduklarımızın arasının fersah fersah açıldığı acib bir asırda yaşıyoruz.
Önceden çok susup olgunlaşırdı kemal bulurdu insanlar.
Şimdi kemâlin her hali yazılıyor çiziliyor ve anlatılıyor. Ama o kadar...
İslam'ın dünya düzeni, diğer dünya düzenleri ile kabil-i kıyas olmayacak derecede üstündür. Bu düzenleri restore etmek, onaylamak, rütuşlamak için değil, onları kökten kaldırmak için gelmiştir.
İnsanlar basit ve üstün olarak ikiye ayrılırlar. Basit olanlar, yalnızca insan cinsini üretmeye yarayanlardır, diğerleri de yeni bir şey söyleyebilmek isteğiyle doğmuş, üstün insanlardır. Toplum muhafazakarlık görevini yerine getirmek için çok kez bu insanları asıp kesiyor ya da her türlü hareket imkanından mahrum ediyor. Ama yine aynı toplum, bir nesil sonra bu astığı insanların anıtını dikip, onlara tapıyor... İlk bölüm şimdinin adamıyken, ikinci bölüm hep geleceğin adamıdır. Birinciler dünyayı korur ve nüfusu çoğaltırlar. İkincilerse onu hareket ettirir ve asıl amacına doğru yürütürler.
☆☆☆