Başlangıcın varlık ve yokluğu içerdiğini kavramanın bir yolu da oluşuştaki hallerine daha yakından bakmaktır. Tohum, ağacın yok ama var halidir. Ya da tohum ağaç değildir, ama ağaç tohumsuz varlık kazanamaz, tohum olmadan ağaç olanaksız ise ağaç tohumdan geliyordur, öyleyse ağaç tohumda vardır. Ama tohuma bakan görgül bilinç için ağaç görülemez, tohum ele alınıp ne kadar incelenirse incelensin, kesilsin, biçilsin ağaca benzeyen bir imge onun içinde bulunamaz.
Öyleyse tohumda ağacın varlığına yöneltilecek itirazlar kadar mantıklı itirazlar tersine onun yokluğuna karşı da yöneltilebilir. Doğal bilinç buradan öteye bir adım atamaz. Her yargısı karşıt yargı tarafından olumsuzlanır, ileri geri hareketi aynı noktalar arasında sürer, kötü sonsuz, sonsuza kadar kendini aşamaz. Burada da bir kopernik devrimine ihtiyaç vardı ve bu devrimin devireni Hegel’dir. (Coşkun Özdemir)
Söylediklerimden çok sustuklarımda saklıyım..
Ve gizlediklerimde gizliyim..
Beni anlamak için;
Konuştuklarımdan çok
Sustuklarıma kulak verin..
Aklım sukütu sever benim..
Çünkü çok ağır ödeştik biz hayatla..
Ben sonu olmayan çok yollardan geçtim..
Üç Noktalar Koymaz Bana…
Nâzım Hikmet
Bir gün bi çocuğun babası hapisaneye girmiş
küçük kız babasına çok güüzel bir kuş resmi çizmiş ve babasını ziyarete gitmiş ama polisler elindeki resmin özgürlüğü ifade ettiği içn girmesine izn vermeyip resmi orada yırtmış küçük kız çok üzülmüş
bidahakii ziyaretinde bir ağaç ve bu ağaçın üstüne noktalar koymuş babasına vermiş babası sohbet esnasında ağaçın üstündekiler ne portakalı mı demiş küçük kız
şşttt sessiz ol onlar ağaca saklanmış küçük kuşlar demiş
Hiç ben olmadık
Geçiyor günler, aylar ve yıllar. Noktayı koyduğumuz yerden yeni hayatlar, düşünceler, haykırışlar yükseliyor. Her nokta ile bir nefes yok oluyor. Bazı cümleler uzun soluklu, bazı cümleler de üç nokta ile devamlılık istiyor. Ama bilmiyor ki söylemek, yaşamak; yarım kalmaktan yeğdir.
Biz, yani genelleştirilmiş ben, hep üç nokta olduk. Üstü kapalı konuştuk. Cümlenin öznesi de değildik, yüklemin yaptırımını da kaldıramazdık. Üç noktalar ile üçüncü şahıs olmayı tercih ettik. Hep kendi içimizde yaşadık. Ne başkasının öznesi, ne de kendi öznemiz olduk.
Hiç ben olmadık...
Kudret İPTAŞ
Bir başlangıç noktası yakalamak istiyor insan: Ama bütün noktalar çok uzaklarda, çok bulanık...