"...Nil-i mübarek, Dicle ve Fırat gibi ırmaklar... hadiste rivayet ediliyor ki: "O üç nehrin herbirine Cennetten birer katre (damla) her vakit damlıyor ve ondan bereketlidirler." Hem bir rivayette denilmiş ki: "Şu üç nehrin menbaları, cennettendir."(1)
Hz. Peygamber (s.a.v.), miraç hadisinde şöyle buyurmuştur:
"...
Sayfa 327 - Süleymaniye vakfıKitabı okuyor
“Ancaq taleyin bütün gözləntilərimi yerinə yetirmək və ondan başqa heç nə tələb etməmək vərdiş halına gəldiyi üçün bu, get-gedə həyatımda həyəcansızlığa və cansızlığa səbəb oldu. O zamanlar bəzi yarıtərəfdar anlarında tam dərk etmədən içimdə həsrət çəkdiyim şey arzulardan çox arzu etmək idi; Bu, daha güclü, daha müstəqil, daha ehtiraslı, daha doyumsuz olmaq, daha intensiv yaşamaq, bəlkə də əziyyət çəkmək ehtiyacı idi. Çox sağlam bir şəkildə bütün ziddiyyətləri varlığımdan silmişdim və bu ziddiyyətin yoxluğu mənim canlılığımı söndürürdü. İstəklərimin getdikcə gücləndiyini, hisslərimdə bir növ sönüklüyün yerləşdiyini gördüm; Bəlkə də bunu belə ifadə etmək daha yaxşı olar: mən bir növ mənəvi acizlik və həyatda ehtirasla iştirak edə bilməmək hiss edirəm”.
Dedim, genə durum yazım,,,
Özümə bir qəbir qazım..
Neftimizi basdırırlar,
Millətə qan qusdururlar,
Bir iddəyə qısdırırlar,
Qalan qalır acbəsusuz,
Cavandısa acdı, quduz.
Qırx ildi ki, dustağam mən,
Qaralar içrə ağam mən,
Sayfa 56 - Zeka kitab evi/2016/KlassiklerimKitabı okuyor
Yalan dunya..
Sənin bəhrən yeyən kimdir?
Kiminkisən? Yeyən kimdir?
Sənə doğru deyən kimdir?
“Yalan dünya, yalan dünya!”
Səni fərzanələr atdı,
Qapıb divanələr tutdu,
Kimi aldı, kimi satdı,
Sayfa 103 - Zeka kitab evi/2016/KlassiklerimKitabı okuyor
"Sana ilk gördüğüm an aşık oldum ama kendimi buna inandırmak istemedim. Sebebi yalnızca ona benze man değildi, kaybın vereceği o çıldırtan acıyı bir daha hissetmek istemiyordum.”
"Fikrini değiştirmene ne sebep oldu peki?”
"Çünkü seninle olamamak benim için kaybın o çıldırtıcı acısına eşti. Bunu, seni buradan uzaklaştırdıktan sonraki haftalarda fark ettim. Sana ihtiyacım vardı. Aslında o zindandan gerçek anlamda kurtulamamışım, taki sen beni oradan çıkarana kadar. Beni sen özgür bıraktın. Beni yine her şeyimle kabul edip etmeyeceğini görmek için bu riski almak zorunda kaldım.”
Sayfa 248Kitabı okudu
Dikenler Şehri’ne doğru bakmak üzere döndüğümde kalbim duracak gibi oldu.
Orion üzerinde pelerini ve yarısına kadar örttüğü yüzüyle buraya yaklaşıyordu.O, ölümün vücut bulmuş haliydi. Pençelerinden kan damlıyordu. Kalbim sıkıştı.
Ancak tüm bunlar olurken aklımdaki esas soru, beni ona böylesine kapılacak kadar mahveden şeyin ne olduğuydu.
Sayfa 12Kitabı okudu
İnanılır gibi değil, yaşattığınızı yaşamadan ölmeyin.
Yetmiş sekiz yaşındaki lbrahim Aslan "dualarım kabul oldu" diye sevinçten ağlıyordu. Oğlu Emin'in kemikleri on sekiz yıl sonra bir kuyunun dibinde bulunmuş da ona seviniyormuş. Şimdi arkanıza yaslanın ve bir an düşünün n'olur.
Bir baba, on sekiz yıl önce öldürülen ve kaybedilen oğlunun, kafatası ve kemikleri, yanmış halde bir kuyunun dibinde bulundu diye sevinç gözyaşları döküyor! Bundan sonraki tüm sevinçlerim bu ülkeye haram olsun ...
Sayfa 114 - İletişim Yayınları / 10. Baskı 2016, lstanbulKitabı okudu
N'oldu bu gönlüm n'oldu bu gönlüm
Derd-u gam ile doldu bu gönlüm
Yandı bu gönlüm yandı bu gönlüm
Yanmada derman buldu bu gönlüm.
- Hacı Bayram Velî Hazretleri
Gözüm yolda galdım galdım ay gözel
Payiz oldu yaprahlar oldu gazel
Yollarına baha baha daldı gözlerim
Sene çatsın üreğimdeki sözlerim
Söyle söyle sene bele n'oldu yar.
❤️
Meni attın ay gız ay gız ataşa
Beslemekti eşgini daim peşem
Atacağdın meni sevdin söyle bes niçin
Doldur eşgi şerbet kimi ver içim
Söyle söyle sene bele n'oldu yar.
❤️
Ahmet Kaya Ay Kız
youtube.com/watch?v=xo8WRiR...
22 Aralık 1922: İsmet Paşa'dan Başbakanlığa:
Azınlıklar Komisyonunda 'ırk ve dil azınlıkları' tabirini kabul etmedik, yalnız 'gayrı Müslim' tabirini kabul ediyoruz. Şiddetli tartışmalar oldu. Başkan İtalyan oturuma ara verdi... Saçlarım ağardı. On yaş ihtiyarladım. Bize kuvvet ver şanlı Gazi.
Sayfa 491
Oxuyun.
Kitabların 90 faizini türk dilində oxuyuram. Öz dilimizdə mütaliəyə ehtiyac duyduq da isə sadəcə tərcümə olmayanlara üstünlük verirəm.
Ölümündən 5 ay öncə yazıb bitirdiyi kitabı elə Şıxlının qələmiylə tanışlığıma vəsilə oldu. Ümumi bir süjet xətti olmasa da(elə düşünürəm), hər fəsil günümüzdə də aktual olan qeyri-sağlam münasibətləri tənqid edirdi.
Mənə xoş gələn isə, evdə valideynlərimin öz valideynləri, qohumları ilə olan münasibətlərini kitabdakı obrazların əlaqələrindən anlamağın oldu. Hər zaman rəhmətlik nənəmin bütün qohumlar arasındakı ağsaqqal obrazını düşünürdüm. Deyirdilər ki, onun sözü qanun idi. Kitabda da Güllü nənə eynən belə idi və bunun sayəsində bir xanımın bir ailədə kişidən necə daha hörmətli olmasını anlamış oldum. Tək maraqlı gələn məsələ bu olmadı, çox idi, sadəcə sadalasam bitməz.
Ən çox da toxunan o dövrdə azad fikirli, inkişafa açıq insanların Sovet rejimiylə məhv edilməsi oldu. Ən ağırı isə buların Sovetin iti, küçüyü olmuş içimizdəki qeyrətsizlər tərəfindən edilməsi idi. Yolda Fətullayev kimi...
Bəyənmədiyim tək hissə, qəhrəman kimi verilən Çapıq Əmrahın elm öyrətmək eşqiylə yanan müəllimi öldürməsi oldu. Günahsızca...
Bunun ən azı el-obanın qəhrəmanı olan bir qaçaq tərəfindən edilməsi düzgün deyildi.
Sevə-sevə oxudum. Çox da sevdim. Çünki elmi şəkildə bildiyim tariximlə bədii şəkildə tanış olmuş oldum. Düşünürəm ki, xarici ədəbiyyatların bir çoxundan, xüsusilə insanların yerə-göyə sığdıra bilmədiklərindən daha əla idi.
Ölən Dünyam 
İsmail Şıhlı
Rüya Bu ya
2.
Size bu akşamı hazırladım
ayıp mı oldu dersiniz
şu küçük yağmuru kirpiklerinizde parlayan
iki üç ağaç buldum getirdim / ıhlamur ağaçları
komşulardan öğrendim bunları severmişsiniz
size bu akşamı hazırladım
Sayfa 24 - Türkiye İş BankasıKitabı okuyor
Gerçek mi komutanım, böyle değil miydim ben? Böyle de ğildiysem n'oldu bana? N'oldu bize? Nasıl göze alabiliyorum böyle sefil bir ölümü? Vatan yolunda döğüşürken ölmek neden geçmedi benim elime? Şimdi bir şeyler yapılamaz mı? Ben hiç mi bir işe yaramam? Bir işe yaramak için beklemek gerek. .. Bunu göze alamıyorum! Bitmeli bu iş, bir ayak önce ... Bunu anlıyorum. Ölçüp biçtim, beklemek imkansız ... Fakat komutanım, ge ne de, kolay değil kendini öldürmek! Hele bu sabah yağmurdan sonra ortalık ne kadar güzeldi. Bunu, geceyi uykusuz, bunaltılı geçirenlerden başkaları hiç bilmez. Kendini öldürenlere 'delirdi' derler. Ah keşke, delire bilsem ... Ölümden korkmadığımı gördünüz, komutanım; ben, ölmemekten korkuyorum. Yani, öldükten soma da bu acılar sürerse diye ödüm kopuyor! Acı çeken gövde mi, ruh mu? Bunu kesinlikle bilmek ne büyük mutlulukmuş!
