"Hem aklımda, hem de bedenimde... Aynı anda ayrılamam. Bu yüzden tek kişi olamıyorum. Kendimi aynı anda sayısız şey olarak hissedebiliyorum.
Nostalgia (Andrei Tarkovski, 1983)
+ Milano’daki evi ateşe veren hizmetçiyi biliyor musun?
– Hangi evi?
+ Çalıştığı evi. Güneydeki evini ve ailesini o kadar özlemiş ki geri dönmesini engelleyen şeyi yakıp kül etmiş..
Zamanımızın gerçek kötülüğü budur.
Kalbin yolları gölgelerle kaplanmış.
Yararsız görünen seslere kulak vermeliyiz;
okul duvarları, asfalt ve sosyal güvenlik evraklarıyla dolu, kanalizasyon boruları ile döşenmiş beyinlere böceklerin vızıltıları girmeli. Her birimizin gözlerini ve kulaklarını büyük bir rüyanın başlangıcı olan şeylerle doldurmalıyız.
Birisi piramitleri yapacağımızı haykırmalı. Yapmamamızın bir önemi yok.
O isteği beslemeliyiz, ve ruhun köşelerini esnetmeliyiz sonsuz bir çarşaf gibi.
Dünyanın ilerlemesini istiyorsanız, el ele vermeliyiz.
- Ne okuyorsun?
+ Arseni tarkovsky’nin şiirleri.
– Rusça mı?
+ Hayır. Bir tercüme. Oldukça da iyi bir tane.
– At gitsin.
+ Neden? Tercüman oldukça iyi bir şair.
– Şiir tercüme edilemez, sanatın tümü gibi.