Neslihan
@nslhn23
"You're gonna be happy" said life,but first I'll make you strong...
22 reader point
Joined on March 2017
Fezayı bağlayarak yorgun kanatlarına
bir güvercin uçurup kıtalar arasından
çağırdın beni
geçerek birer birer sürgün kanyonlarını
derbeder koşup geldim ışıldayan tahtına
yarım koyup bir bardak kurşun rengi çayımı
yıkarak yalnızlığa kurduğum sarayımı
yetim çığlıklarımı duyurmak üzre sana
koşup geldim, iliştir beni memnu' bahtına
adını söylemek istemiyorum
her hecesi amansız bir kor dudaklarımda
her harfine yıllardır şimşeklerle yarıştım
zindanlara karıştım, ölümlerle tanıştım,
hangi yıldızdır bilmem gözlerin
kayar da üzerime Rüveyda
önce tuhaf bir deprem yayılır bedenime
sonra açılır önümde ıstırap vadileri
silik renkleriyle adımlarıma
çözülmeye yüz tutan bir mazi mühürlenir
hayalin bittiği menfeze doğru
alaca bir at koşar içimde
zamansız mekansız nefese doğru…🪶
Kartallar uçar mı bir harâbeden
Köprülerden benim yarim geçer mi
Sen neden bu kadar güzelsin, bilmem
Taşırsın yeryüzüne ebedi tohumları
Ben ise kuruyacak bir suyun mahkûmuyum
Avuçlayıp öpüyorum kumları
Bir kara delikten bakarken hayat
Meydan okuyanlar kim bu serâba
Söyle bana hindiba
Sen nasıl bu kadar ceylan koşması
Sen nasıl bu kadar yollar aşması
Sen nasıl bu kadar güneşe meftun
Sen nasıl bu kadar sahra çeşmesi
Ben rüzgâr değilim, dokunmam çiçeklere
Ben kara parmaklı insan değilim
Kirpik uçlarımdan kayar yıldızlar
Bilemezsin, hayal akşamlarında
renklerini kuşatan
Damıtılmış gözyaşıdır ömrümün
Ben boşluğa üfleyen cellat değilim
Karayele verdim ayaklarımı
Söyle bana eceli kim tutar perçeminden
Hangi ölü bilmez nereye gittiğini
Sen miydin o mehpâre, o memnu, o dilruba
Söyle bana hindiba…🪶
Desem ki vakitlerden bir nisan akşamıdır
Rüzgarların en ferahlatıcısı senden esiyor
Sende seyrediyorum denizlerin en mavisini
Ormanların en kuytusunu sende görmekteyim
Senden kopardım çiçeklerin en solmazını
Toprakların en bereketlisini sende sürdüm
Sende tattım yemişlerin cümlesini
Desem ki sen benim için,
Hava kadar lazım,
Ekmek kadar
Reader Follow Recommendations
Ne diyordu Hüsnü Arkan:
"Gitmek dediğin ne?
her sabah bir gemi kalkıyor."
Bir sabah da bizim için kalksa ya o gemi.
Önce içimizden tabi.
Çantasız, vedasız…
Yeni merhabalarla kendimize yaklaşmak için, samimiyetsizlikten uzaklaşmak için,
buralardan bir yerlere doğru bir gemi kalksa…
Neyse...
Hafif bir esinti var. Fonda Hüsnü Arkan
"Gemi" dinliyorum …
Çağırınca gelmeyenler, kovunca kapında yatıyor.
Kapı açıkken girmeyen, örttüğünde kilidi zorluyor, neden?
Gitme derken kaçan,neden, gelme deyince dörtnala kosuyor öyle?
İyiysen hep kötü oluyorlar da,kötüysen, senden iyisi niçin bulunmuyor böyle?
Çok sevilince ele gidenler, boş verilince geri dönerlermiş.
Kıymet ve kıymetli ağır bir kelime, yükünü herkes çekemezmiş.
Değerini bilemezmiş herkes, değer görmenin.
Ama kaybedince fark edermis, layık olamadığı güzelliğin.
Nankör ile gezendir, kalbi harcanan...
Katılaştım belki biraz ama dönmedim taşa…
Yanılarak geçirdiğim zamanlar, bitti.
Duydugum aç yalanlar, gerçek sandığım sahte aşklar ve değer verdiğim dostluklar, bitti.
Kalbimi saran acı bana kederin her yerimden, her zaman ve her yerde vurabilecegini ama ne kadar vurursa vursun asla öldüremeyeceğini ögretti.
Ben de bana hep yeniden başladım…
"Zamanla her şey toparlanır mı bilmiyorum ama, zamanin pek çok şeyi bir daha bi araya getirmemek üzere dağıttığına şahit oldum...”
Hiçbir şey anlatmaya mecalin yokken bir bakışından anlaşılmaya duyulan o ihtiyaç…
Her şeyi iyi yanından görmeyi kim öğretti bize?
Acıyı görmeyen insan, umutsuzluğu yaşamayan, iliklerine dek kederin işleyip yaralamadığı bir insan, mutluluktan,umuttan, sevinçten ne anlar?
Göğü görmeden, denizi görmeden
maviyi anlamaya benzemez mi bu?
Bir güz düşünün ki
İlkyazı olmamış, yazı yaşanmamış,böyle bir güzün hüznü hüzün müdür?
Başlamanın biranlamı varsa bitişi göze almak, bitişin bir anlamı varsa başlangıcı olmak değil midir?
Yaşamı düz bir çizgide tutmak tükenmektir.
Yaşamak zorunda olduğumuz şunca yılı
aykırı uçlar arasında gezdirip geçirmedikçe, alışkanlıkların sınırlarını aşmadıkça zaman zaman, yaşamak nasıl yenilik olur tükenmek değil de?
Bana hissettirdiklerini seviyorum,
Sanki her şey mümkünmüş gibi,
Sanki, yaşamaya değermiş gibi…
Cahit Zarifoğlu 🪶
"İmtihandır bu dünya"
Genelde sabrı yalnız yaşarsın,
You sevenle yürürsün,
Yokuşu anlayanla çıkarsın,
Zorluğu ise,
Gönülden bağın olanla aşarsın...
Àsâf’in mikdârını bilmez, Süleyman olmayan,
Bilmez insan kadrini, âlemde insan olmayan...
Zülfüne dil vermeyen, bilmez gönül ahvâlini,
Anlamaz hal-i perişanı, perişan olmayan…
Nurullah Genç'in "Alaca bir at koşar içimde, zamansız, mekânsız, nefese doğru" diye başladığı şiiri;
"At vuruldu, içim paramparça Rüveydâ" diye bitirmesi…