Coğrafyanın yakından bildiği insan öyküleri, naif bir kurguyla işlenmiş. Yazar eserin otobiyografik ögeler içerdiğini söylüyor. Bunu duyduktan sonra kitaba baktığımda, 'iyileşmek için yazmak' eyleminin ne kadar işlevsel olabileceğini düşündüm.
6. Siyasal Psikoloji Sempozyumu'nu dinlerken, kelimeleri seçerken gösterdiği hassasiyet ve mimikleriyle ilgimi çekmişti Mehtap Ceyran. Kendi yazarlık perspektifini 'politik olanı politik olana kurban etmeden anlatmak' üzerinden ifade ediyor. Kitaptaki karakterleri derinliksiz ve yüzeysel bulsamda, sadece bu duruş bile okumaya değer.
