Eğer gölgem olacaksa bu, ayakucumda yürüyen belirsiz bir gölge olmalı.
Sayfa 57Kitabı okudu
Müzik sesi kesildi. Şarkılar tükendi. İstanbul’un vakti geçmişti.
Önce ağlamışlar, üzülmüşler ama sonra alışmışlar işte. İnsan denen şu mahluk nelere alışmıyor ki?
Sayfa 111Kitabı okudu
Varsa yoksa tez ıslatan yaz yağmurlarının filizlendirdiği yeşil çimenler üzerinde koşturmak ve başı sonu gelmez hayallere dalmaktı bütün hayatım.
Sayfa 30Kitabı okudu
Göklere değen bir minare, yerlerde gezen kubbe... Biz ne kötülük yapmışız kendimize öyle? Nedir bu devasalık sevgisi? Nedir bu azamet tutkusu? İnsanla kucaklaşması gereken camiler insanın üzerine devrilecek gibi.
Sayfa 62Kitabı okudu