Bu yüzden, XX. yüzyıl insanlık ideali, uygar kişi idealinin tam tersidir: En az yorulan en az acı çeken insan… cimri insan… kendi dışına çıkmak istemeyen insan… sonunda da tükenmenin ödlek ölümü: Gücün, Birikerek, yoğunlaşarak, bir parlak anda, cömertçe Çoğalması değil; Yavaş yavaş, damla damla, Sıza sıza, ürkek ürkek, eriyip, yetip gitmesi.
XX. 100 yıl, üst anlamda,”Karanlık çağ”dır.