Kibriniz öyle boşuna ki ;
Zirvede kalacağınıza emin olduğunuz an, ayağınıza takılan bir taş sizi dibe indirebilir
Kibriniz öyle boşuna ki ;
Küçümsedikleriniz, muhtaç olduklarınıza dönüşebilir
Kibriniz öyle boşuna ki ;
Az sonra rastgele sıkılmış bir kurşun sizin pencerenizi kırıp, kalbinizi durdurabilir.
Sayfa 98 - Dokuz YayınlarıKitabı okudu
- "Neden güvenmiyorsun insanlara?"
+ Çünkü insanlar adi Loriana, çünkü çıkarları için seni incitmeyecek tek bir insan yok. Onlar için senin hissettiklerinin hiçbir önemi yok söylediklerinin de öyle ve bu asla değişmeyecek.
Biliyorsun. Hala birine aşık olabilirim. Sana hiç benzemeyen çocuklarım olur. Adının hiç anılmadığı bir hayat kurarım. Hayalimdeki yüzünü eskitir zaman.
Biliyorsun. Herkes bir yolunu bulup tamamlanır aslında... Babanın cüzdanından yürüttüğün paralar gibidir bazı şeyler, belli oluncaya kadar devam edilir.
Biliyorsun. Unutabilirim. Zaten ben kimleri unuttum. Onlardan biri olur, hayatımın en kullanılmayan yerine kaldırılır suretin. Tozlanırsın. Üzerin örtülür.
Biliyorsun. Seni sevdim. Bir gün kör olsaydın da severdim. Ellerin olmasaydı mesela. Ellerin olmasaydı sen bile kendini sevmezdin oysa.
Biliyorsun. Kimsenin tek bir seçeneği yok bu hayatta. Hala seni bana unutturacak insanlar tanıyabilirim. Başka bir ses kazınır kulaklarıma.
Biliyorsun. Herkesin kendini kurtaracak bir bahanesi var aslında. Oysa ölene kadar sevebilirdim seni eğer biraz yardım etseydin bana.
Biliyorsun.
Hala birine aşık olabilirim.
Sana hiç benzemeyen çocuklarım olur...
Adının hiç anılmadığı bir hayat kurarım.
Hayalimdeki yüzünü eskitir zaman.
Biliyorsun.
Herkes bir yolunu bulup tamamlanır aslında.
Herkes unutur.
Annenin cüzdanından çaldığın paralar gibidir bazı şeyler.
Belli oluncaya kadar devam edilir.
Biliyorsun.
Belli oldun!
Biliyorsun
Kimsenin tek bir seçeneği yok bu hayatta.
Hala bana seni unutturacak insanlar tanıyabilirim.
Başka bir ses kazınır kulaklarıma.
Biliyorsun herkesin kendini kurtaracak bir bahanesi vardır aslında.
Oysa;
Bir ömür armağan edebilirdim sana,
Biraz yardım etseydin bana...
Nursen Yıldırım
Her şeyin gülümsetecek bir yanını bulurdum.
Az konuşur, sık sık gülümserdim.
Sayfa 110Kitabı okudu
Sen;
Saç tellerine kadar sevdiğim.
Nasılsın?
Sen;
Saç tellerine kadar sevdiğim.
Nasılsın?
Daha fazla kırılmamak adına etrafıma ördüğüm yüksek duvarlar, üzerime çöktü.
'Sesin ne renkti, hatırlamıyorum...!!!
Yoruldum.
İnsanlardan,
İnsanların tuhaf bakışlarından,
Gereksiz sorularından,
Her şeyi ben bilirim edalarından,
Herkesin birbirinin acısını küçümseyen tavrından,
Yapmacık,boş muhabbetlerden yoruldum.
Bağıramamaktan yoruldum.
Ayıplarınızdan ,
Kurallarınızdan,
Sığ bakış açılarınızdan yoruldum.
Birileri kırılmasın diye dile gelen cümleleri dişimi sıkarak , yutmaktan yoruldum.
Sayfa 50Kitabı okudu
Çok şey affetmişim aslında ama affedemediklerim de var hala. Asla affedemeyeceklerim var.
Sayfa 12 - Dokuz YayıncılıkKitabı okudu
Sen;
Saç tellerine kadar sevdiğim.
Nasılsın?
Ben iyi biri değilim, sen de iyi birini hak eden biri değilsin.
“Ağlayamıyorum ama içimi sel basmış.
İçim DEPREM, içim katliam, içim kıyamet.”