"Elmaslar en karanlık mağaralarda oluşur. Bir elması ortaya çıkarmak için önce onu işlemek gerekir."
Sayfa 232Kitabı okudu
Bir şey oldu, sanki bir kelebeğin kanat çırpması kadar kısacık bir mesafede kıyametim koptu ama kimse anlamadı.
Kalbimdeki bu boşluk da neyin nesi?
Sayfa 220Kitabı okudu
"Güç konumla olmaz, ben senin hayatını yaşasaydım bile her şekilde en dipten başlayıp yükseklere çıkardım."
Sayfa 216Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
"Bir kraliçeyi tahttan indirebilirsiniz ama ondan sıradan biri olmasını bekleyemezsiniz."
Sayfa 208Kitabı okudu
Oysaki onu her şeyden koruyacak bir ablası olduğunu bilmiyordu.
Sayfa 152Kitabı okudu
"Bazı insanlar lider ruhlu doğar. İtaat etmek için değil, hükmetmek için doğar. Büyük bedeller ödemeden hangisi olduğumu keşfedemem."
Sayfa 105Kitabı okudu
Güçlükle başımı kaldırdığımda gözlerimi açmakta güçlük çekiyordum. Dudaklarımdan akan kan çeneme süzülürken gözlerimden bir damla yaş aktı. Yirmi dört yıllık hayatımda döktüğüm ikinci gözyaşıydı. İlk gözyaşım anneannem öldüğünde akmıştı, ikinci gözyaşım da kızlara yaşattığım bu acı için. Oysaki ben doğduğumda bile ağlamamıştım. Ölü doğan bir bebek zaten ağlayamazdı ama ben hayata döndükten sonra bile hiç ağlamamıştım.
Bebeklerin hepsi ağlardı fakat ben bebekken bile hiç ağlamamıştım. Kimse görmemişti gözyaşlarımı. Gözyaşlarım benim için çok değerliydi. Dökemediğim gözyaşlarının buğusuyla yeşil gözlerim hep ıslak bakardı. Ancak şimdi, ikinci kez bir damla yaş süzülmüştü gözlerimden. Kardeşim ve diğer kızlara çektirdiğim bu acı yüzünden bir damla yaş akmıştı yanağımdan. Beni ağlatan, onlara karşı hissettiğim suçluluk duygusuydu. Ne daha fazla ne de daha az... Sadece bir damla yaş akmıştı gözlerimden.
Sayfa 99Kitabı okudu
"Ama biz öleceğiz, değil mi? O şeyin içine girersek biz kurban edileceğiz."
Siyahlarında manidar bir ifade oluştu. "Annen senin için aynı şeyi yaptı, kendi hayatından vazgeçti." Ben aslında annemi hiç tanımamıştım ki. Yıllarca sevgi dilendiğim kadının sadece kabuğunun anneme ait olduğunu öğreneli çok olmamıştı. Kokusunu bile bilmediğim bir kadın için kendi hayatımdan vazgeçebilir miydim?
Evet, yapardım çünkü o da aynısını yapmıştı.
Çantamdaki Büyü ve Kalkan kitabını çıkarıp Mara'ya uzattıktan sonra boynumdaki pusulayı çıkardım. Avuçlarından sıkıca tuttuğum pusulayla çemberin içine girdim. Kanla çizilmiş dört parçadan boş olanının içinde durdum.
"Elzem?"
İtır'ın tereddütlü sesiyle gözlerim doldu. "Annemiz için," diye fısıldadım. "O senin de annen, Itır."
Gözleri titrerken yutkundu. "Annemiz için benim ölmemi mi istiyorsun?" Cevap vermediğimde siyah gözlerinde oluşan yıkım içimi parçalamıştı Suskunluğum ona gereken cevabı vermişti. Evet, halkanın içine girmesini istiyordum.
Gözleri dolarak çemberin içine giyip hançerin yanında durdu. "Bir gün senden vazgeçeceğim, Elzem," dedi kırgın bir sesle. "Benim için hep ilk tercih sen olurken senin için hep ilk gözden çıkarılan olduğum için bir gün senden vazgeçeceğim." Gözlerimin ardı sızladı. Bunları inanarak söylediğini görebiliyordum. Bilmiyordu, vazgeçmeyeceğim tek kişi olduğunu bilmiyordu. Ancak bunu annem için yapmalıydım.
Sayfa 96Kitabı okudu
Hepimizin sırları vardı. Önemli olan, onların hep sır olarak kalmasını sağlamaktı.
Sayfa 89Kitabı okudu
Doğa artık ayakta zor dururken Asil denen adam başını sallayarak Doğa'nın elini bıraktı. "Onun cılız ışığı benim karanlığımı söndürecek güçte değil." Yavaşça bir adım arkaya doğru atarak Doğa'dan uzaklaştı. "Gördüğüm en zayıf Işıktan Gelen." Bunları söylerken yönü tamamen Doğa'ya odaklıydı. "Ve aynı zamanda gördüğüm en güçlü Işıktan Gelen. Kızdaki yoğun enerjiyi sen de soluyor musun?"
Sayfa 84Kitabı okudu
"Benim gözyaşlarım değerliydi. Gözlerim hep ıslak bakardı ama gözlerimden yaşlar dökülemezdi. Bunu istemediğimden değil, mecburiyetten. Herkes acıdığında ağlardı lakin ben, en çok acıdığımda ağlamamalıydım."
Sayfa 77Kitabı okudu
Aramızdaki son adımı da kapatıp ona doğru uzandım ve dudaklarımı kulağının çok yaşına getirdim. "Kim olduğunu biliyorum!" dedim kısık bir sesle.
Tüm vücudu kaskatı kesilirken hızlı ve yorgun nefeslerim kulağına çarpıyordu. "Ama sen benim kim olduğumu henüz bilmiyorsun." Başımı geriye çekip soğuk gözlerinin en derinine korkusuzca baktım. "Bana meydan okurken iki kez düşün... Kabul etme ihtimalim var." Sertçe yutkundu.
Anne kız karşı karşıya dururken bir parça bile geri adım atmadım. "Oyun mu oynamak istiyorsun, Medusa?" dedim alay ederek. "Kabul ediyorum ben varım!" dediğimde belki de ilk kez onun insani bir tepki verdiğine şahit oldum. Kaşlarını çatmıştı.
Sayfa 65 - ElzemKitabı okudu
"...Göz yanılır ama hisler asla. Bırakın, size yol göstersinler."
Sayfa 56Kitabı okudu
