Ben ne için yazıyorsam sen de onun için okuyorsun. İşte tam bu noktada bir yanlış anlamaya engel olmak gerek. Sen ve ben birbirimize muhtaç değiliz. Bizler yalnızca muhtaç yaratıklarız o kadar.
Kendimi çok sinirli biri sanırdım mesela. Ancak şimdilerde o siniri içimde bulamıyorum. Beni kızdıran şeyler olmadığından değil. Kızacak kadar dahil hissetmiyorum artık hiçbir şeye. Kendime bile dahil değilmişim gibi. Sanki içimden çıkmışım da kol mesafesinden izliyorum olan biteni.
Sayfa 88Kitabı okuyor
Aramızda ki samimi kardeşliğin ve birbirimizi Allah için sevmemizin belirtilerinden biri, Allah'a yaklaşmak için birbirimize yardımcı ol- mamızdır. Tıpkı sahâbenin, din kardeşine şöyle demesi gibi: "Bizimle otur da (din işlerini ara- mızda müzakere ederek) bir saat iman edelim."
Her birimiz kardeşine hayırlı işler yapmayı hatırlatsın, o hayırlı işi yapabilmesi için ona destek olsun. Yasak işleri yapmaktan da onu sakındırıp uzaklaşmasına yardımcı olsun.
Sayfa 22
İçimizdeki Tanrı’nın ihtişamını gerçekleştirmek için doğduk. O sadece içimizden bazılarında değil, her insanın içinde yer alıyor.
sen susunca hiçbir kelime beni boğulmak üzere olduğum bu derin hayattan çekip kurtarmaya yetmiyor sen öyle bir ada gibi dört yanı sularla çevrili ama korunaklı bir ada gibi beni bu allahsız karmaşadan çekip çıkarıyordun o lafı kullanma diyeceksin biliyorum çok kızdığını biliyorum özür dilerim bir daha söylemem ama ancak böyle anlatabilirim gibi geldi yoksa haşa allah yoksa ne var bu ellerimizle yolumuzu bulmaya çalıştığımız tedirgin edici karanlıkta kim tutar korkudan buz kesmiş ellerimizi.
sanki annem ağlamıştı o gece
ne faydasız bir aydınlıktı kapalı pencereden sızan
Sayfa 107Kitabı okudu
