Günaydın +104
~~~~~~~🍀~~~~~~~
"Özlemek elbette kavuşma ihtimali varsa güzel.
Ancak ayrılıkları bile güzel kılan tek şey;
O’ nunda bir yerlerde seni özlediğini hissedebilmek..." 😊
~~~~~~~🍀~~~~~~
AĞIZDA OKUNAN DUA
Olgunlaşamamış ama büyümüş,
Sefillikler içinde bezenmiş.
Konuşması tane tane,
Suskunluğu haykırır.
Bir yardım alsa,
Akar gider rüzgârlara...
Ten kırışmış,
Hiçbir şey için üzülmeye gerek yok zaman kisa çünkü insanız hepimiz🙏🕊️ şuan çok insan strese giriyor ama iki üç saat sonra o stres de yerini sakinlik alicak lütfen akışında yaşayın hayatı
Geride kalan üç-beş hatıra...
ㅤㅤㅤㅤ
Sanırım henüz 5 yaşlarında falan idim...
Mahallemizde boş bir arsa vardı, arkadaşlarla hep orada oynardık..
Çoçukluk işte.. Kavga edersin, dalaşırsın kızarsın bağırırsın.. Hüseyin'e "aptal" dersin, bazanda "manyak"..
Diğer arkadaşlarlada arada böyle dalaşmalar oluyordu..
Ama yukardan sanki birisi bana kötü-kötü
Asur'un yıkılışı
''M.Ö. 1000 yılları, Asurların Ortadoğu halklarına nefes aldırmadığı yıllardı. Bu dönemde, bir kavim gelişmek istiyorsa, ya Asurları devirmek, ya da ortadan kalkmasını beklemek zorundaydı. Med kabile ve aşiret reisleri bunun bilincindeydiler. Yeryüzüne yayılmaları ve bir halk haline gelebilmeleri, Asurların ortadan kalkmasına bağlıydı. Medler, gelişebilmeleri için önlerinde ikinci bir engel olarak da, kendileriyle aynı soydan gelen Persleri görüyorlardı. Perslerin Güneydoğu İran'a sürülmeleri ve Medlerin daha çok verimli olan batıya yerleşme istekleri, Pers tehlikesinin ikinci plana atılmasını gerektiriyordu. O halde batı kapısını kapatan Asurlar, baş düşman olarak görülmeli ve Asur'a karşı uzun vadeli, bir halk olarak var oluş ve direnme savaşı verilmeliydi. Öyle de oldu. M.Ö. 1000 yıllarından 612'de Asur başkenti Ninova'nın yıkılmasına kadar geçen sürede, Medler, çeşitli iç ve dış ittifaklar geliştirerek, Asur'a karşı kutsal var olma ve yurt tutma savaşını bir yaşam şekli olarak benimsediler.''
Senin suçun değil ben o yolun çıkmaz olduğunu bile bile yürüdüm..