"Başkasıyla da olsan, senin mutlu olman beni mutlu edecek," dedi, "sevmek sevdiğinin mutluluğunu dilemek değil mi?"
Ağır konuşmuştu. Benim o taraklarda bezim yoktu. Benim için esas olan, benim mutluluğumdu.
"öyle mi oluyor?" dedim.
Bazen kendimi buldum onda
Bazen kendimi kaybettim
Sorularım ve cevaplarım hep onaydı
Kimseyle paylaşamadığım mutluluğumdu o benim
Sadece benimdi
Adı yalnızlıktı...
Bazen kendimi buldum onda
Bazen kendimi kaybettim
Sorularım ve cevaplarım hep onaydı
Kimseyle paylaşamadığım mutluluğumdu o benim
Sadece benimdi
Adı yalnızlıktı...
Bazen kendimi buldum onda
Bazen kendimi kaybettim
Sorularım ve cevaplarım hep onaydı
Kimseyle paylaşamadığım mutluluğumdu o benim
Sadece benimdi
Adı yalnızlıktı...
Alessio ile her gün cennet gibiydi. Temiz bir nefesti. Bir mutluluk parıltısı. O benim mutluluğumdu. Ve onun ilgisini özleyeceğim bir noktaya gelmiştim.
Uyuşturucu gibiydi, bağımlılığımdı.
Bazen kendimi buldum ondan
Bazen kendimi kaybettim
Sorularım ve cevaplarım hep onaydı
Kimseyle paylaşamadığım mutluluğumdu o benim
Sadece benimdi
Adı yalnızlıktı...
Bazen kendimi buldum onda
Bazen kendimi kaybettim
Sorularım ve cevaplarım hep onaydı
Kimseyle paylaşamadığım mutluluğumdu o benim
Sadece benimdi
Adı yalnızlıktı...
Bazen kendimi buldum onda
Bazen kendimi kaybettim
Sorularım ve cevaplarım hep onaydı
Kimseyle paylaşamadığım mutluluğumdu o benim
Sadece benimdi
Adı yalnızlıktı...
Bazen kendimi buldum onda
Bazen kendimi kaybettim
Sorularım ve cevaplarım hep onaydı
Kimseyle paylaşamadığım mutluluğumdu o benim
Sadece benimdi
Adı ''yalnızlıktı..''
Ben bir kız olarak doğdum ama yanlış yönlendirilmiş bir eğitim benim ateşli imgelemimi erkenden yanlış bir yöne zorladı. 12 yaşındayken bir oğlan çocuğu gibi poz verme ve kadınların dikkatini çekme takıntım vardı. Bu anormal itkiye takıntı diyorum çünkü bir yazgı gibi yıllar içerisinde gelişti. Kendimi ondan kurtarma gücüm yok oldu. O, benim esrarım, mutluluğumdu ve aşırı güçlü bir tutku düzeyine yükseldi. Kendimi bir erkek gibi hissediyordum, etkin rolü oynamaya zorlanıyordum. Aşırı yatkınlığım ve derinlere kök salmış sapkın içgüdüm giderek beni bir dizi lezbiyen aşkın içine sürükledi. Erkeklere belirli bir ilgi duyuyordum ama bir kadının tek bir dokunuşu tüm sinir sistemimi ürpertiyordu. Bu tutkunun esareti altında anlatılmaz işkenceler yaşıyordum.
" Kitaplar, benim tek mutluluğumdu o zamanlar. Kendimi kötü hissettiğim zaman onların yanına kaçar, saklanırdım.Gerçek hayattan kaçış biletimdi. İstediğim dünyaya kaçabilirdim o biletle. Kimsenin beni bulamayacağı, saklanabileceğim yerler sunar, getirir koyardı önüme. "
bazen kendimi buldum onda
bazen kendimi kaybettim
sorularım ve cevaplarım hep onaydı
kimseyle paylaşamadığım mutluluğumdu o benim
sadece benimdi
adı yalnızlıktı...