....
Gelin Birazda Düşünelim: KÖLELİK
Kölelik en genel tanımıyla, bir başka insanın “metası” olmaktır.
Yani kişisel bir özgürlük ya da söz hakkı sadece sahibi tarafından belirlenmesi ve insandan ziyade “makine” olma durumudur.
Dünyada uzun yıllar boyunca çeşitli şekillerde uygulanmıştır.
İlk olarak yaklaşık 11.000 yıl önce ortaya çıkmıştır.
Geberiyorum ve ağlıyorum
Geberiyorum ağlıyorum kendimi parçalıyorum mümkün mertebe hissettiklerimi aktaracağım satırlara ve umarım beni tanıyan biri okumaz bu yazdıklarımı çünkü duygularımı tanıdığım kimsenin bilmesini istemem, neyse bana ne ya biliyorsa bilsin Allah’tan saklamadığımı ondan mı saklayacağım
Gerçek duygular 18 nisan 2024
Bir garip kimsesiz biriydin bu
Bazen içinde iki ayrı ses duyuyorsun. Zihnine gelen düşünceler seni kararsız bırakıyor. Bazen kendini çift kişilikliymiş gibi hissediyorsun. Biri kötüyü emrediyor diğeri ise rahmani konuşuyor. Rahmani konuşan çok hafif fısıltı veriyor, hemen kayboluyor ama şeytani olan adeta susmuyor. Seni yoruyor. İşte o ses nedir biliyor musun? O senin Nefsin'dir. Onu eğitirsen Evliya olur, şayet onu boş bırakırsan Eşkıya olur, bütün enerjini alır ve hayatını çekilmez hale getirir.
İçinde böylesine bir savaş varken
Sen Evliya olmayı mı seçeceksin yoksa Eşkıya mı?
Destek Yayınları
"Bu... o kadar da kötü değil. Devam et." Danii onu kavra- mıştı, kıvrık pençeleriyle sanki gitmesine hiç izin vermeyecekmiş gibi tutuyordu.
"Çok sıkısın. Bir yumruk gibi sıkıyor." İyice içine yerleşince, Daniela'nın alışması için kıpırdamadan durmaya çalıştı.
İnanılmaz bir iradeyle, Daniela altında kıvranmaya başlayın-
Sayfa 318
Swann’la aynı şeyi dileme cesaretini bulamayışıma üzülüyordum. Albertine bir kaza geçirse, yaşadığı takdirde, hemen koşup yanına gitmek için bir bahanem olur, öldüğü takdirde de, Swann’ın deyişiyle, yaşama özgürlüğüne kavuşurdum. Ben buna inanıyor muydum? Swann, o zeki, kendini iyi tanıdığını zanneden adam, inanmıştı. İnsan gönlünde yatanların ne kadar azını biliyor! Kısa bir süre sonra, Swann hayatta olsaydı, dileğinin canice olduğu kadar saçma olduğunu, sevdiği kadının ölmesinin onu hiçbir şeyden kurtarmayacağını ona açıkça kanıtlayabilirdim.
Peki ben sizi neden seçmeliyim fjdjxjdid
Gittiğim mülakatlarda doğal olarak bana sorular yöneltiliyordu, ama ben de onlara programlarıyla ilgili sorular soruyordum. Derdim, "Buralara kadar gelmişken olabildiğince öğrenmeliyim, bu şansa bir daha sahip olamam," idi. Meğer mülakata gidenin sorular sorması pek alışılmış şey değilmiş ve Amerikalılar bunu "Bu insan ne aradığını ve ne istediğini biliyor" şeklinde yorumladıkları için haneme artı olarak yazılıyor- muş. O kültürde genç bir insanın kendini ortaya koyması makbul bir şey olarak değerlendirilirken, memlekette böyle davranışlar haddini bilmezlik olarak yorumlanırmış meğer. Bunları sonraki yıllarda şaşırarak, bazen de canım sıkılarak öğrenecektim. Zamanla da iplemeyerek.
Sayfa 61 - MetisKitabı okuyor
“Keşke o zaman da biliyor olsaydım şimdi bildiklerimi”
Ansızın bir tıkırtı takılıyor kulaklarıma. Hülyaların bulandırdığı zihnimin gerçeklerinden, hayatın tekdüzeleşen kabullerine sığınmaya çabalıyorum bir süre bakışlarımla. Hafifçe doğruluyor, hemen sonra üstümdeki halsizlikten olacak yavaşça, birkaç adım karşımda bulunan duvarın zamanla kabarmış ve dökülmüş boyalarının üzerindeki büyükçe siyah bir
KENDİNİ BUĞDAY ZANNEDEN ADAM
Adamın biri kendini buğday zanneder, nerede tavuk görse kendisini yiyecek endişesiyle köşe bucak kaçarmış. Akıl hastanesinde bir süre tedavi görmüş. Biraz zaman geçtikten sonra doktor, adamın iyileştiğini düşünerek yanına çağırmış.
- Artık buğday olmadığını anladın değil mi evladım?
- Tabi ki de anladım efendim, ben buğday tanesi değil, insanım!
- O zaman tavuk görünce kaçmazsın değil mi?
- Elbette efendim!
Adam taburcu edilir. Fakat o da ne! Çok vakit geçmeden kan ter içinde geri gelir. Panik halinde şunları söyler:
- Aman doktor bey! Tam köşeyi dönüyordum ki karşıma tavuk çıkıverdi.
- Evladım! Az önce seninle ne konuşmuştuk? Ben senin iyileştiğini zannetmiştim. Hani, buğday değildin sen!
- Aman efendim, benim düşüncem değişmedi. Ben, buğday değilim tamam ama tavuk bunu biliyor mu?
*Spoiler* İyi bir yazar olabilir miyim Ruth?
İyi bir yazar olabilir miyim Ruth? Karnımı ve beynimi bu açlıktan kurtarabilir miyim? Üstüme giydiğim kıyafet denmeyecek kıyafetler, paramın yetmedi pullar derdimi anlatabilir mi sana? Sahi Ruth iyi bir yazar olabilir miyim? Çok fazla şey biliyor ve okuyorum az uyuyor az yemek yiyorum sonucunda güzel şiirler ve yazılar sunuyorum. Ruth sustu...
Artık Ruth Mart'a inanmıyordu. Mart'ın bütün çabası Ruth ile güzel bir hayata yelken açmaktı.
Hayat bunu Mart'a çok gördü.
Bu kitap insanın acı çekmeden bir yere gelemeyeceğini ve acı çekenlerin böyle güzel şeyler yazacağını kanıtladı. Sonuca ulaştığında da bir değerinin olmadığını bu hayatın ne kadar b*ktan olduğunu öğretti. Mart'ın karnı kendini kanıtlamadan önce açtı ama bunu sevdigi kadın bile farketmemişti. Mart kendini kanıtladıktan sonra nasılda serildi sofralar, içkiler önüne o zaman anladi adaletsizliğin ne olduğu aslında o zaman karar verdi yaşadığı toprakları terketmeyi. Mart bir yerleri terketmenin de işe yaramayacağını öğrenince ait olduğu yere gitti suya, bir kaptanın yeri artık güverte değil su diyerek bıraktı kendini.
İyi bir yazar oldun Martin sadece ailen ve sevdiğin kadın senin azmini yapabileceklerini görmediler. Seni tanımıyorlardı, seni tanımayan kişiler ne ailen ne sevdiğin olabilir zaten geride kimsesi kalmadığı için bıraktı kendini sulara Martin.
Ona güvenen biri olsaydı böyle mi olurdu?
Jack London 
Martin Eden
