"O Captain, My Captain!"
Bu yazıya bu cümleye başlamasam olmazdı sanki. Kitap baştan sona çok güzeldi. Son kısımlar hariç bir duygu yüklemesi, bir sinir krizi...
Ama böyle bir öğretmen ve böylesine güzel çocuklarla karşılaşmak. Bir umut veriyor size...
Kitap sonunda sizi mahvetsede iyi ki onları yine de yaşamışlar diyebiliyorsunuz. Kötü sonuçları oldu ama bir yerde de değdi diyorsunuz.
Carpe diem.
Ne olusa olsun anı anında yaşamak gerek. Ne geçmişi değiştirebiliyoruz ne de geleceği görebiliyoruz. Elimizde bu an var ve bu anı ne kadar -kendimize göre- kullanabiliyorsak o kadardır yaşamak.
Anı yaşa.
Ölü Ozanlar DerneğiN. H. Kleinbaum · Bilge Kültür Sanat Yayınları · 201626,3bin okunma
Welton Akademisi yıllardır çizilmiş sınırları ve değişmez inançlarıyla ("Gelenek, Onur, Disiplin, Mükemmellik") Todd Anderson ve arkadaşları gibi daha nice öğrencisine üniversitesi sınavının kapılarını aralamayı hedefleyen bir okuldu.
Ta ki edebiyat öğretmeni Bay Keating'in ( O captain! My captain! ) okula gelmesine kadar. Hayatlarına Bay Keating'in girmesi bu yedi gencin yaşamında derin izler bırakacaktı.
Gençler kendilerini bir yandan edebiyat dünyasının araladığı kapılardan geçip geçmiş olayların izini sürerken, bir yandan da hayatın şimdiye kadar farkına dahi varmadıkları yönlerinin peşinde koşarken bulurlar. ( Burada kendimi sorgulatan ve beni en çok etkileyen noktalardan biri parçası olduğumuz toplumun içinde bireysel varlığımızı ne oranda muhafaza edebildiğimiz oldu. Bazen sadece bizim olanı dışa vuramamanın farkında olmadan omzumuza zaman nasıl bir yük bindirebileceği gerçeği... )
Dönüşümün içlerinde yarattığı heyecanla kendi yollarını çizmeyi amaçlarlar. Fakat kendilerine halihazırda çizilen yollardan gitmeyip yeni yollar açmanın Ölü Ozanlar için muhakkak bir bedeli olacaktir.
O zaman bu ilk incelememi Lesley Gore'nin You Don't Own Me şarkısıyla bitirelim:
So just let me be myself
That's all I ask of you
Keyifli okumalar, güzel yolculuklar.
Ölü Ozanlar DerneğiN. H. Kleinbaum · Bilge Kültür Sanat Yayınları · 201626,3bin okunma
Hayatımda okuduğum en güzel kitaplardan biriydi. Kitabı okurken elimdeki kalemle satırları çizmekten kağıt yırtılacak boyuta geldi. Ufkumu adeta bir zirveye çıkardı.
1950’lerin Welton Akademisi’ne adeta ben de girdim. O sıralarda adeta ben de oturdum.
Okula yeni gelen edebiyat öğretmeni Mr.Keating’in derslerinde bizzat ben eğitim gördüm. Onun derslerinde ben de edebiyatı sevdim, kendi fikirlerime sahip çıkmayı öğrendim.
Todd’dan istediği yüksek narada ben de bağırdım.
Zamanı geldi masama çıkıp bağırarak şiir okudum.
Ölü Ozanlar Derneği’ni yaşatmaya çalışan gençler ile ben de o mağaraya koştum ve şiir okudum.
Knox etkilendiği kızı etkilemeye çalışırken ona tavsiye verdim ve adeta romantik bir adam oldum.
Neil tiyatro oyununu oynarken en çok ben alkışladım ve destek çıktım. Babasına kendindeki tiyatro sevgisini göstermeye çalışırken onu dinlemeyen ve zorla doktor olmasını isteyen babasına yarım saat küfür ettim.
Ve en kötüsü bu zorlamaya dayanamayan Neil intihar ettiğinde orada ben de öldüm.
Adeta Mr.Keating’e atılan suçu önlemeye çalışan Nuwanda’ya dönüştüm.
Mr.Keating okuldan ayrılırken o sıraya ben de çıkıp “O captain, my captain!” dedim.
Kitabı okuyun ve okutturun.
Anı yaşayın!
“Eğer biz gölgeler haddimizi aşmışsak, her şeyin tatlıya bağlandığını düşünün. aslında bu görüntüler oluşurken siz kazara burada bulundunuz.”
OH CAPTAİN, MY CAPTAİN!
☆
Welton Akademisi'nin değerli öğrencileri, incelemeyi okumak için tek sıra halinde yerlerinize geçiniz ve iyice odaklanınız, aksi takdirde dersten kalırsınız! (Welton Akademisi'nde olsaydık incelememem bu şekilde anons edilirdi.)
:))
☆
Geleneksel, katı, mükemmeliyetçi bir zihniyetle eğitim gören Welton Akademisi'ndeki
Bundan yaklaşık bir buçuk , iki sene önce filmini izleyip çok etkilendiğim kitabın ; Ölü Ozanlar Derneği'nin kitap incelemesi ile buradayım. Yer yer Welton Akademisi öğrencileri ile gülüp taşkınlıklar yapıyormuş gibi hızlı ve hararetli hararetli okuduğum sayfaların ardından yeni edebiyat öğretmeni John Keating 'in derslerinde de " anı
Bana kalem oynatamadığım anda ilaç gibi gelen o sihirli kitap..
Yazı çalışması yapan herkesin imdadına yetişiyor ve bize aslında şunu da ögretiyor
CARPE DİEM, ANI YAŞA
Ölü Ozanlar DerneğiN. H. Kleinbaum · Bilge Kültür Sanat Yayınları · 201626,3bin okunma
