Aynı Ölümün Sonu
Yine aynı günün sonunda biraz daha yaklaşıyordun ölüme.Farkında olsan da olmasan da günler geçiyordu.Bir seyler olma ,bir şeylerin peşinden gitme arzusu sana zulüm geliyordu.Bazı sabahlar pencerenden güneş giriyordu,bazı geceler yatağın biraz daha batıyordu çukura.Hayatını çalmışlardı.Aklını da çalacaklar diye korkuyordun.Korkun yersiz çıktı.Sen aklını hiç bulamamıştın ki.Yine aynı günün sonunda biraz daha yaklaşıyordun ölüme.İşte o kadar.
Yaşam
ADIN, DOKUNAKLI BİR ÖYKÜ ŞİMDİ
İnanmadığım tek şeydir senin yokluğun,
Bir matem sevişmesi şimdi yüreğimdeki.
Geceler turkuaz, melankolik bir şarkı sanki
Tenim mağrur yüreğine ağlıyor kıyamet gibi…
Hayat sahnesinde ne kadar ağlarsan ağla, bir gün gülmeyi de oynayacaksın. Sevginin acıtan dikenleri ellerini kanatsa da kutsaldır küçüğüm.