Akış
Ara
Mesajlar
Bildirimler
Kaydedilenler
Ne Okusam?
Profil
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.17
...Ve güz geldi Ömür hanım. Dünya aydınlık sabahlarını
yitiriyor usul usul. İnsanın içini karartan bulutların seferi var
göğün maviliğinde. Yağmur ha yağdı ha yağacak. İn-
cecik bir çisenti yokluyor boşluğunu insan yüreğinin.
Hüznün bütün koşulları hazır. Nedenini bilmediğim bir
keder akıyor damarlarımdan. Kalbimin üstünde binlerce
bıçak
kendime not
Kendime Not: 29 Mayıs 2023
Hastahaneden taburcu oldum.
Hastahanede kaldığım süre boyunca düşünmeye bolca vaktim oldu. Hayata dair olgunlaşma sürecimde bir yol daha kat etmiş oldum. Ben olumlu ve olumsuz yaşadığım her şeye böyle bakıyorum artık..
Olgunlaşma sürecime hayatımda ki kadının beni bırakıp bir süreden sonra bir başkasına tercih
Ve Güz Geldi Ömür Hanım
Dünya aydınlık sabahlarını
yitiriyor usul usul. İnsanın içini karartan bulutların seferi var
göğün maviliğinde. Yağmur ha yağdı ha yağacak. İn-
cecik bir çisenti yokluyor boşluğunu insan yüreğinin.
Hüznün bütün koşulları hazır. Nedenini bilmediğim bir
keder akıyor damarlarımdan. Kalbimin üstünde binlerce
bıçak ağzı...
K a d ı n a Ş i d d e t e H a y ı r ! ! !
Bu yıl yine
çok gülüyor,
kısa giyiyor dediler,
kardeşler ablasız,
ağabeyler kardeşsiz,
çocuklar annesiz kaldı.
annelerin kuzuları, babaların bitaneleri,
öğretmenlerin öğrencileri öldü,
Ne demiştim, hatırla, hep hatırla!
Hani daha yola ilk adım değmemişken…
Unutma her şeyde biraz biz saklı.
Sığın bize.
Hatırla, sığındıkça çoğalır insan.
Sen yağmuru sevmezsin.
Ömür Hanımla Güz Konuşmaları
Ve güz geldi Ömür hanım. Dünya aydınlık sabahlarını yitiriyor usul usul. İnsanın içini karartan bulutların seferi var göğün maviliğinde. Yağmur ha yağdı ha yağacak. İncecik bir çisenti yokluyor boşluğunu insan yüreğinin. Hüznün bütün koşulları hazır. Nedenini bilmediğim bir keder akıyor damarlarımdan. Kalbimin üstünde binlerce bıçak ağzı ve yüzüm
Okuduğum bir dini kitabı okuyan birini gördüm, ben hep barış ve sevgi içeren yerleri alıntılamışım, oysa o, hep azap, hep cehennem...
Hiç unutmuyorum daha lise sondayım, annem beni bir mevlide götürdü. Siyah çarşaflı bir abla sohbet yapıyor işte; şunun şu kadar günahı var, bunun için bu kadar cehennemde yanacaksın, berikini yaptığın için mezarda şu azabı çekeceksin falan...
Kan deli akıyor tabi ergenim, şimdi olsa "insanlara saygı duy, sus" derdim kendime...
"Özür dilerim ama neden Allah'ı sevdirmeye çalışmıyorsunuz da O'ndan korkutmaya çalışıyorsunuz insanları?" dedim.
Birkaç saniyelik korkunç bir sessizlik oldu.
"İnsan korktuğunu yapmaz çünkü" dedi.
"İnsan sevdiğine yaklaşır ama" dedim.
Öfkelendiğini hissettim ama belki de yanlış hatırlıyorum şu an...
Peçesini düzeltip devam etti aynı şeyleri, aynı şekilde anlatmaya.
Annem de gözleriyle yedi beni, akşam eve gidince de babama şikayet etti, babam da beni dinsiz ilan etti yine.
Herkes Allah olmaya soyunmuştu, bir yargı, bir infaz...
Oysa ben sadece düşünmelerini istiyordum.
"Akletmez misiniz?" diyordu çünkü Bakara...
"Oku" diyordu çünkü Alak...
Onlarsa cehennem, alev, azap...
Kenan Doğulu da "ne dediğin değil nasıl dediğin olay" diyordu mesela. Ama o çok önemli değil şu an.
Ve güz geldi Ömür hanım. Dünya aydınlık sabahlarını yitiriyor usul usul. İnsanın içini karartan bulutların seferi var göğün maviliğinde. Yağmur ha yağdı ha yağacak. İn- cecik bir çisenti yokluyor boşluğunu insan yüreğinin. Hüznün bütün koşulları hazır. Nedenini bilmediğim bir keder akıyor damarlarımdan. Kalbimin üstünde binlerce bıçak ağzı... ve
BIÇAK KEMİKTE
Eti geçti, duydun mu?
Bıçak kemikte.
Duymadınsa duy artık
Behey Allah’ın kulu,
Bıçak kemikte.
Duy da silkin n’olursun
Bu ne biçim uyku bu.
Bıçak kemikte
İnsanoğlu unutkandır; zamanında öğrendiklerini bir bakmışsın unutuvermiş. Ama insan dediğin hislidir de... Aklından silinip gidenler gönül değirmeninden öğütülmeye devam eder. Tâ ki un ufak halde "kendi"si çıkana dek. Her kişi güçlü olmayı diler. Bu güç ancak acı ile yontulur ; işte bu yüzden üzerimizden atılmaz acı çekmiş olmak. Etrafına şöyle dönüp bir bak! Her mükemmel varlığın ardında bir trajedi var. Şu hayran olduğumuz çiçeklerin bile açması için gereken bir doğum sancısı yok mu? Peki biz bu fani koridora sadece acı çekmeye mi geldik? Kulağına binlerce yıl fısıldanmış ilahi sesleri duy o zaman : yaşat, sev, oku! -AyselMamoste
Sonun Sonsuzluğu
1
Acı, bir ırmak gibi
Doluyor yüreğime
Bardaktan boşanırcasına ağlamak istiyorum
Beni artık ne çiçekler
Ne çocuklar kurtarır
Ne de o her gün
Yinelenen doğum.
Sayfa 7Kitabı okudu
