“(…) Kainat boşluk kabul etmez. Boşalan kadro, gecikmeksizin tayin görmüş ve doldurulmuştur. Yeni yargıç, köhnemiş bir sistem… Kendi sahte değerlerini topluma empoze eden sistem… İyiyi kötü, doğruyu yanlış, haklıyı haksız gören bir sistem… (…)” – Kelebek Etkisi: Cinayet Savcının Ölümü –
Bir ilk romanın en büyük avantajı da dezavantajı da aynı
DOSTOYEVSKİ OKUMAK ALGIMIZI GELİŞTİRİR
Maneviyattan yoksun ve yaşına uygun davranmayan bir baba; görünüşte birbirinden farklı karakterde üç kardeş...
Dostoyevski'nin sürgün sonrası yazdığı, aynı zamanda son romanı olan Karamazov Kardeşler şüphesiz gerçekçiliğin ve psikolojinin ön planda olduğu bir başyapıttır. Roman baba-oğul ve kadın-erkek ilişkisi, para tutkusu, şehvet, kıskançlık
Bir Umudun Peşinde
Kör bir köpekle yaşlı bir adamın bir mısırı zorlu şartlara rağmen hayatta tutmasını konu almış, Çin edebiyatında okuduğum ilk kitap.
Kitap sade ve yalın bir şekilde anlatılmış . Var olmanın sancısı ve zorluklar karşısında gösterilen çabayı güzel bir biçimde ifade etmiş.
Bazen bizi hayata bağlayan şeylerin ne olduğunu sorguladığımız anlar olmuştur. Ölüm döşeğinde bile aklımız hep geride bıraktıklarımızda olacaktır. İşte bu kitapta yaşlı bir adamı son anlarına kadar hayatta tutan şeyin küçük bir umut olduğunu göreceğiz.
“Benim kendi yorumumla: Ya o da tüm köylüler gibi bırakıp gidecekti ya da küçük bir umudun yeşermesi için zorluklara göğüs gerecekti.“
Keyifli okumalar dileğiyle…
331 syf.
8/10 puan verdi
Gördüğü halde görmeyen körler
Başlangıçta kitabı tavsiye üzerine okuduğumdan dolayı hevesle okumaya başladım fakat kitabın içeriği ve konusu bakımından okumakta güçlük çektim. Çokça bırakıp başladım.
Romanı daha iyi anlamak ve devam edebilmek adına YouTube üzerinden okuyan kişilerin yorumlarını dinledim ve okumak için tekrar kitabı elime aldım ve sonunda bu gece bitirebildim.
Kitabın sonlarına doğru merakımı cezbettiğinden her sayfasını büyük bir merak ve heyecan içerisinde okudum.
Kitaba gelince kitap bana çok farklı duygular hissettirdi;
şaşırdım, üzüldüm, kızdım, merak ettim, heyecanlandım, acıdım, bitmesin istedim ama en çok da hemen bitsin istedim.
Kitap insana "Ahlak" denilen değer yargılarını çok iyi örneklerle sorgulatıyor insan denilen varlığın değişen durum ve olaylar karşısında en çok da empati duygusunu kullanmayı gerektiren anlarda bunu yapmak yerine bencil ve acımasız davranışlar sergileyen ve maalesef iğrençleşecek derecede kendini kaybeden bir varlığa dönüşümünü anlatıyor. Kitabı okurken empati yapmaya o kadar çok çalıştım ki işte en çok da bu yüzden okumakta zorlandım.
kitap beni bazı bölümlerinde farkında olmadan
"Acaba ben olsam ne yapardım, insanlar kendilerini bu kadar kaybedebilir mi?" sorularını sormaya yöneltiyordu. (Net bir cevap veremedim...)
Aslında kitap bize belki de romantik gözlerle baktığımız hayatın bir de yaşanan acı bir durum karşısında insanlar başta olmak üzere devletin dahi acımasız yüzünü gösteriyor.
işte kitabın özeti:
-Bence biz kör olmadık
- Gören körler mi?
-Gördüğü halde görmeyen körler
184 syf.
·
Not rated
Sevgili Zeze;
Bu satırları, çocukluğumdan yazıyorum sana. Tutsak bir çocukluktan yazıyorum; yoklugun aç bir canavar gibi, her şeyi yuttuğu bir dönemden.
Canım Zeze;
Ben de çocukken yaramaz bir çocukmuşum. Ama seninki gibi masum değil. Kırardım ben de camları, pencereleri. Sonra annemi kızdırır, uyur numarası yapar ve kalkıp, annemin komşular için
2021/64
İnsanları, kendi cinslerinden biri üzerinde kudret ve salahiyetlerini denemek kadar tatlı sarhoş eden ne vardır?
Ben dünyadan ziyade kafamın içinde yaşayan bir insanım.
Raif efendi.. sessizce gelip geçti buralardan. Nelere güldü, nelere ağladı, kimi özledi kime üzüldü bilinmeden. Kendi ailesine dahi yabancı kalan, calistigi yerden evinin huzurlu olmasi gereken duvarlarının arasına kadar hor görülen , önemsenmeyen..
İşte o Raif efendi , onu tanımayı gerçekten isteyen bir iş arkadaşının eline bırakıp gidiverir yıllarca sakladığı sırları..sert kapaklı bir defter arasında..
1943 yılında yazılmış bir roman.. bir aşk romanı olarak nitelendirilmesine inat , tamamen karakter analizi yönünün öne çıktığı kanaatindeyim.. dönemi dusundugunuzde , çağı çok fazla yakalayan detaylarla sarılmış..ve Sabahattin Ali'nin kalemi hikayeyi daha da akışkan kılmış.. keşke detayları daha fazla , sonu çok daha farklı olsaymis dediğim ama keyifle ve hızla okuduğum bir eser oldu
