Bugün en çok sevdiğim bir yazarın doğum günü.
Ve iyi ki doğmuş diyorum.
Çünkü, o hepimizin içimizdeki bir şeylerin tek kurtarıcısıydı.
Ne desem az.
Ama iyi ki doğmuşsun edebiyat adamı...
Kendisini şu alıntılarıyla anmak istiyorum.
Mustafa Kemal'in Ömer Naci ile ilgili anısı:
"O zamana kadar edebiyatla çok temasım yoktu. Merhum Ömer Naci, Bursa İdadisinden kovulmuş, bizim sınıfa gelmişti. Daha o zaman şairdi. Benden okuyacak kitap istedi. Bütün kitaplarımı gösterdim. Hiçbirini beğenmedi. Bir arkadaşın, kitaplarımdan hiçbirini beğenmemesi gücüme gitti. Şiir ve edebiyata meraklı olduğuna o zaman muttali (öğrenmiş) oldum. Ona çalışmaya başladım. Şiir bana cazip göründü. Fakat kitabet hocası diye yeni gelen bir zat beni şiirle iştigalden men etti. 'Bu tarz iştigal seni askerlikten uzaklaştırır.' dedi. Ne var ki güzel yazmak hevesi bende baki kaldı."
(Yrd. Doç. Dr. Ali Güler, Sarı Mustafa'm, s. 173-174)
Not: Bu paragrafı 'ortaöğretim Türkiye Cumhuriyeti İnkılap Tarihi ve Atatürkçülük' kitabı alıntı olarak yazmış, ben de paylaşmak istedim.
“Biz de Azerbaycan devleti olarak Hazar Denizini büyük havzaya çevireceğiz. O zaman Türkmenistan, Özbekistan, Kazakistan, Rusya, Gürcistan ve Türkiye, Hazar Havzasındaki bu birliğin üyesi olacaklardır. Bu meydana geldiğinde Kafkasya’nın kapısı Karadeniz vasıtasıyla Avrupa’ya açılacak. Yarın öyle bir zaman gelecek ki, Hazar vasıtasıyla bütün Turan’ın kapıları Avrupa’ya açılacak. Türk dünyasını aydınlık yarınlar bekliyor.”
İnsanın eşiyle paylaşmak zorunda olduğu şeylerin çokluğu ve yaşayacağı zaman diliminin uzunluğu bize iki hakikati birden haykırır. Bir, o insan senin için sıradan bir insan olamaz, iki dikkat etmezsen paylaşmak zorunda olduğun şey kadar çok o insanla problem yaşayabilirsin. Yani kısacası sen bu evlilikte mutlu da olabilirsin katilde der bize.
