İyi geceler
.
Mevsim umurumda mı, bana hep bir gül bırak
Sormadığın günlerde ne hâldeyim iyi bak
Uzaktan geçen kuşlar konmuyor pencereme
Sensiz bir gün yaşamak en ağır bir cereme
Seni bulduğum yerde kendimi yitiririm
Benden bir çiçek iste, bir bahçe getiririm.
Gece gökte ay yoktu, gündüz oldu güneş yok
Ayrılık ateşini katlayacak ateş yok
Kaç gündür
Sayfa 355Kitabı okudu
“ ‘Seven kadın belki affeder. Evet, affedebilir. Fakat asla unutmaz!..
Seven, sevmiş olan bir kadının gönül yarasını unutması asla mümkün değildir. Bu yara, için için yanan bir ateş gibidir. Üstünü küllenmiş görürsünüz! Fakat o ancak küllenmiştir, sönmüş değildir. Bazen bir demet çiçek, bazen bir yığın toprak, mazinin kökünden kopmuş bir nefes gibi bükülür otlar, o zaman bu ateşin bütün hızı ile yanmakta ve yakmakta olduğu görülür… O, ne zaman sönecektir, bilir misiniz?..
Yürekteki son damla kan soğuduğu gün!”
güneşi kötü o insanlar
Eski zaman adamlarını eski zaman kadınlarını eski zamanları
Düşünürüm
Ağır kumaşlardan sultanî elbiseler içinde kimbilir nasıl bu soğuk güneşler gibi soğuk sevişirlerdi
Nasıl kalkıp çiçek sularlardı geceler karanlıklarında
Sayfa 132 - yapı kredi yayınlarıKitabı okudu
Ah Selilm’im. Bana anlatsan dinlerdim!
Seni tanımadan önce ağaçların çiçek açtığı ve yaprak döktüğü mevsimleri hep kaçırırdım derdi resim yapmayı sevdiğim halde denizin mavisini bilmezdim yaprağın yeşilinin her mevsimde değiştiğine dikkat etmemiştim seni tanıdıktan sonra o güne kadar tabiat resmi yapmayı sevmediğim halde bir ağaç bir yaprak küçük bir ot bile çizmiş olmadığım halde ve
İletişim YayınlarıKitabı okudu
İyi geceler o zaman :)
Hala hatırladığın biri varsa, gerçekten yalnız değilsin demektir.
Yalnızlık böyle olmaz söyleyeyim. Yalan söyler çoğu şair; yalnızlık berbat bir şeydir. İnsanın özleyecek dahi kimsesi yoksa işte o zaman gerçekten yalnızdır. Özlediğin hatırladığın biri varsa yalnız sayılmazsın. Hala düşündükçe içiren, uzaklara daldıran biri varsa aklında, kendini şanslı say.
Çağlayan yüzüm daha da ışıltılı kılsa beni; görünmez ağlamalar çiçek açsa.
Ah, o zaman sizi, bitkin geceler, ne çok severdim.
Mum Aleviyle Oynayan Kedinin Öyküsü
Bir mum yanıyordu bir evin bir odasında.
O evde bir kedi vardı.
Geceler indiğinde kendi havasında
Mum yanar, kedi de oynardı.
Mumun yandığı gecelerden birinde
Kedi oyunlarına daldı.
Oyun arayan gözlerinde
Sayfa 392Kitabı okudu
Aşk
Bir derviş günün birinde yürürken bir evin yanından geçmiş ve pencereye doğru yukarı bakınca hayal edebileceği en güzel kadını görmüş. Güzelliği dervişi mest etmiş ve onu bir daha görebilmek ümidiyle, yukarı bakar bir halde kalakalmış. Günler haftalara dönmüş. Yağmurlu geceler ve soğuklar geçmiş. Kadın, derviş'in nöbetini fark ettikten bir zaman sonra hizmetçisini gönderip dervişi yanına getirtmiş. Kadının güzelliğini görünce derviş'in kalbi yerinden çıkacak gibi olmuş.
"Gözlerin pencereme çivili, gece gündüz ayakta, neyin peşindesin sen?"
"Güzelliğin beni benden aldı"
"Sen bana güzel diyorsan," demiş kadın,"bir de kız kardeşimi gör; onun güzelliği yanında ben solgun çiçek kalırım. Hemen sağında duruyor."
Adam sağ omzu cihetine bakmış, fakat hiçbir şey görememiş
"Hiçbir şey göremiyorum" demiş.
"Kız kardeşim falan yok. Bana gerçekten âşık olmuş olsaydın o cihete dönüp bakmazdın bile."
Bunu dedikten sonra kapıyı derviş'in suratına kapatıvermiş Allah'ı sevdiğimizi söyleriz de nazarımızı dünyadan bir türlü ayıramayız.
Sayfa 54 - 55
Seven , sevmiş olan kadın, affedebilir, fakat asla unutmaz!..
Seven, sevmiş olan bir kadının, gönül yarasını unutması asla mümkün değildir. Bu yara, için için yanan bir ateş gibidir. Üstünü küllenmiş görürsünüz! Fakat o ancak küllenmiştir, sönmüş değildir. Bazen bir demet çiçek, bazen bir nefes gibi bükülür otlar, o zaman bu ateşin bütün hızı ile yanmakta olduğu görülür… o, ne zaman sönecektir, bilir misiniz?
…
“Yürekteki son damla kan soğuduğu gün!”
Sayfa 207Kitabı okudu
_İnsanIar, kuşIar gibi uçmayı, baIıkIar gibi yüzmeyi öğrenmişIer ama insan gibi yaşamayı öğrenememişIer.
_Görmek isteyenler için ışık, istemeyenler için karanlık vardır.
_Hiçbir şeyi kendisi kadar sevmeyen insan, sevdiği varlıkla, kendi kendisiyle baş başa kalmaktan çok hiçbir şeyden korkmaz. Her şeyi kendi için arar ama en çok kendinden kaçar.
