Bugün bu memlekette kibar yer yok, sevgilim, düşmanlara ırzlarını satanlar var. Biz de onların içine girecek değiliz. Sen olup bitenleri bilmiyorsun. Beni dinle ruhum, palavranın hiçbir çeşidinden hazzetmediğimi bilirsin! Sözlerimi sakın yanlış anlama! Bir vatan kaybetmek üzereyiz. Bu felakette öncelikle bizim gibi yaşayanların büyük suçluluğu var. Biz, bu toprakların ni metlerinden bol bol yararlanmışız! Sonra, bizi bolluk, zenginlik, sefihlik içinde yaşatanlara, bu uğurda asırlardır perişanlık çe kenlere karşı hiçbir zaman vazifemizi yapmamışız. Bir vatan kaybediyoruz, karıcığım, bunun anlamını kavrayamadığına eminim. lnşallah, kavramana da meydan kalmaz. Ben Hindistan'ı, Siyam'ı, Mısır'ı, yani sömürgeleri hep dolaştım. Oralarda, yabancı üniformasiyle dolu, salonları, sarayları gördüm. lngiltere'de tanıdığımız subaylardan hiçbirisi, sömürgelerinde gördüklerime benzemiyordu. Londra'da insan olan bir binbaşı, Hindistan'da hayvan haline gelmişti. Bugün, lstanbul'da, seni bunlardan birisiyle konuşurken görmeye bile katlanamam. Biz burada kalaca ğız, karıcığım, bu kırmızı yün kazağınızla siz burada oturacaksı nız. Sonuna kadar boğuşulacak. .. Zafer kazanılacak. .. Kılığımızı, kıyafetimizi o zaman düşünürüz.
Bu maskaralığı hiç unutmayacağım! Bir millet şairleri tarafından böylece yüzüstü bırakılabilir mi? Hele bugünlerde ... Bunlar nasıl Türk şairi?
- Hayır Bunlar Türk falan değil, tam Osmanlı. .. Bunlar Osmanlı şairi yengeciğim ... Bugün "Osmanlı" demek, "kendisinden başka hiçbir şeye inanmaz" demek. .. Pandeli'de öğle yemeği yediy se bütün dünya mutlu. Dişi ağrıyorsa kıyamet çoktan kopmuştur.
Birbirlerini çekememeleri de bundan ... Budala, kıyıcı, sapık bir padişah "Dünya iki padişaha yetmez ... " buyurmuş. Oysa, o zaman daha gidilmediği için Amerika' dan, Avustralya' dan haberi de yok. ..
Bunlar ondan da beter halde ... Herhal şairlik kendilerini hiç doyurmuyor. Ihsan anlatıyordu: lçinde yaşadıklan toplumla bir kez ayn düşmüşler. Hayatımızı, insanlanmızı beğenmiyorlar. lstedikleri gibi değiştirmeye güçleri yetmiyor. Böylece bir boğuşmayı göze alamıyorlar. Üstelik yenilgi de çöktü. Geçmişe saklanıyorlar, Sembole saklanıyorlar. Hiçbirinde, işe yarar, yol gösterir aydınlık yok. . .
Hiç de estetik olmayan görsellerle karşınızdayım. Taşınıyoruz.
İlk kitaplardan başladım. Zaman içinde bir hayli kitap toplamışız evimize. Elime aldığım her kitap bir milisaniyeliğine de olsa beni başka bir ana götürüyor.
Annemin genç kızlığında İsmet Özel’e, Rasim Özdenören’e imzalattığı neredeyse o her yeri çizili kitaplar. Annemin ben 10
"işte onlar suskunluğu yeğler ve dünyalarını kendi içlerinden yola çıkarak kurar, bir insan olmaktan da başlı başına bir mutluluk duyarlar. O zaman bu kimseler, tüm sınırlanmışlıklarına rağmen, yüreklerinde hep özgürlüğün o tatlı duygusunu taşırlar, istedikleri zaman bu zindandan çıkabileceklerini de bilirler."
Sayfa 27Kitabı okuyor
Cennet şuuru, huzursuzluk ve melankolik ruh halinin reçetesidir.
O cennet ki, orada onlara diledikleri herşey var, orada ebedi yaşayıp giderler. Bu nimet Rabbinin insan için, her zaman istenmeye değer bir vaadidir.
Ölüm
“Nihayet uzandığımda faydalı olacağım
O zaman ağaçlar bir kereliğine olsun dokunabilir bana,çiçekler zaman ayırabilir...''
Sayfa 21Kitabı okudu
