Çocukların Cinsel İstismarı
Çoğu zaman hayat sizi yerle bir etmek üzere inşa edilmiş gibi gelir. Hiçbir çıkar yol yoktur. Yaşadıklarınız acı ve yıkımdan başka hiçbir şey getirmeyecekmiş gibi kalbinizi, aklınızı, ruhunuzu ve tüm bedeninizi esir alır. James'in küçücük bir çocukken yaşadığı acımasız tecavüzün karşılığı tam olarak bu. Hayat çok güzel başlamıştı onun için zeki, sevimli ve masum bir çocuk. Ama birden tüm acımasızlığıyla karşısına dikildi hayat. Bu kitabın başında bu çocuk nasıl yaşayacak, başedebilir mi bu acıyla dedim. Çocuk yaşadı ama içinde büyük bir cehennem ateşi yaktı ve kendini tam ortasına attı. İnsan en çok kendine acımaz oluyor demişti. Canı yandıkça nefes alabildi, gülemedi, tikleri, hastalığı, bağımlılıkları, akıl hastaneleri, ruhsal çözülmesi... Ama hayatın tüm bu adaletsizliğine, talihsizliğine, acısına, yıkımına... karşın ona bir hediyesi vardı Klasik Müzik. İşin tuhafı ne zaman gerçek hayattan kaçmak, hayal dünyama çekilmek istersem ya da kafamdaki sesleri susturmak istesem o zaman sözsüz müzik dinlerim. Zihnimiz muhteşem ve tanrının en büyük hediyesi. Tabi aynı zamanda laneti. Dili ağır ve argolu bir kitap. Hayat bu kadar ağırken bir insanın dili nasıl yumuşak olabilir ki. Bence bütün kişisel gelişim kitaplarını bir köşeye atın ve bu kitabı okuyun. Çünkü tüm çıkmazlara karşın bu hayatta her zaman çıkar bir yol olduğunu öğreneceksiniz ve bu muhteşem birşey. Son olarak James'in size bir tavsiyesi var. Çocuklar çok akıllıdır. Onlara kulak verin. İstemedikleri yerlere göndermeyin, sevmedikleri insanlarla görüştürmeyin diyor. Bence bu kadar çok şeyi yaşamış ve aşmış bir adamı dinlemelisiniz.
Ben tırmanmak istediğim kayadan düştüm. Meğer çok ileriye gitmişim.
"Çünkü bir adam yaratmağa kalkıştım. Bir adam yaratmak. (Müzik cümleleri noktalıyor. Husrev çıldırıyor.) Bir adam yaratmak... Ona bir kafa, bir çift göz, bir burun, bir ağız uydurmak. Ona göre bir beyin yapmak ve göğsünün içine bir kalb takmak. Saat gibi işlesin, kanını vücudunda döndüren bir kalb. Bir kalb, anlıyor musun? Gûya duyan,
#GeorgeOrwell ‘in dergilerde yazdığı makaleleri ve denemeleri derlenerek #EdebiyatÜzerine adıyla kitaplaştırılmıştır. Kitabın içindekiler kısmını 2. ve 3. görselden inceleyebilirsiniz. Yazar bu kitapta genel olarak; çağdaş yazarları, eleştirmenleri, okuyucuları, çeviri eserleri, dergileri, yayınevlerini ve onların sosyopolitik bakış açılarını,
#okudumbitti
Sesini Duyur
O an, zaman yavaşladı ve usulca etrafımdaki insanlara baktım. Neşeliydik, anlaşamasak da ortak anılar biriktirmeye başlamıştık ve yakınlaştıkça daha çok birbirimize alışıyorduk.
Bağ kurmak, gerçekten korkutucuydu ;Bora'nın beni neden istemediğini anlayabiliyordum. Yıkıcı duygulardan ya da kısıtlanan özgürlükten
"haftada 1 gün sinemaya gidiyorsunuz, 1 gün şan topluluğuna katılıyorsunuz. Haftada 2 defa uğradığınız bir derneğiniz var, bazen geceleri arkadaşlarınızla buluşuyorsunuz, hatta bazen kitap bile okuyorsunuz. Kısacası vaktinizi yararsız şeylerle öldürüyorsunuz. "
Momo, 1973 yılında yazılmış ve yaklaşık 50 yıl sonra okurken bile haklılığını koruyan, her yaş grubunun okuması gereken, hem naif hem çarpıcı, hem masalsı hem gerçekçi, sürükleyici, pamuk gibi bir roman.
Roman modern zaman tüketici insanının eleştirisini yaparken, zaman algısını, "çok çalışayım, çok kazanayım, en lüksü, en havalısı bende olsun" çabamızı çok aşamalı ve anlamlı şekilde anlatmış. Önce bizi insan yapan arkadaşlık, aile, yardımlaşma, edebiyat, müzik, sanat, spor, çocuk sevgisi gibi bir çok değeri kaybetmemiz ve hırslı asık suratlı robotlara dönüşmemiz, sonra bunun yaşadığımız dünyaya yansıması, tek tip evler arabalar, yığılı çöpler, kalabalık Fast food restoranlarında keyfi almadan yenen tek tip yemekler, caddelerde itiş kakış hep bir yerlere yetişme çabaları, o kadar güzel anlatılmış, kapitalizme o kadar yerinde vurgular yapılmış ki.
Küçük kıvırcık kız Momo, en yakın arkadaşları Çöpçü Beppo ve turist rehberi Gigi'yi umarım hiç unutmam.
Ayrıca yazar bu romanı ile Alman Gençlik Edebiyat ödülü almış, pek çok kez sinemaya uyarlanmış, 40'dan fazla dile çevrilmiş ve 7 milyondan fazla satılmış. Tüm bu sebeplerle, çoğunuzun zaten okuduğunu bildiğim bu kült eseri henüz okumayanlara da şiddetle öneriyorum :)
263 syf.
10/10 puan verdi
Incelememe başlamadan önce böyle bir kitap beklemediğimi belirtmek isterim. Içimizden insanların sıcaklığı ve bizden birilerinin arasında yaşadığımız bir roman olmuş. Kalemi üslubu olayları anlatış şekli oldukça güzeldi. Özellikle toplumsal olaylara yaklaşımlar ve insanca yaşamak için verilen mücadelede herkese yardım eli uzatmak, bir yetimin elinden tutup bir yaşlının ellerini öpmek, bir fakirin karnını doyurmak.. bu ideolojik hareketin güzel bir resmi olmuş. Yazar bizlere Ankara'nın sokaklarında bir zaman diliminde hepimizin içinde olduğu ve yaşadığı birebir tanık olduğu olayları sade olmayan ancak yerinde betimlemelerle anlatmış. Içinde küçük dipnotlar duyulmadık hikayeler ve müzik tavsiyeleri yer alıyor oldukça beğendim. Bu aslında hepimizin hikayesi bizim ailemizin meselesi. Belki o nedenle bir son yazmamış yazar bizlere bırakmış.. yazara yazın hayatında başarılar diliyorum ...
