Objektiflik Üzerine
Objektif miyiz? Siyaseti, futbolu, sanatı, felsefeyi yorumlarken objektif miyiz? 
Johann Wolfgang Von Goethe , 
Genç Werther'in Acıları kitabında şöyle söyler;
"Onun iyi ve değerli bir insan olduğunu sürekli söyleyip durmam neye yarar ki? Benim içim acırken, ona karşı objektif olmam mümkün değil."
Bu cümleden yola çıkarak objektifliğin, şartlara göre değişkenlik gösterdiğini rahatlıkla söyleyebiliriz. İnsanların objektif olduğunu iddia ettiği düşünceleri; aslında bir dizi coğrafi, manipülatif, itham edildiği zümreye karşı beslenen duygulara göre değişkenlik göstermiş düşüncelerdir. Bir kişinin sizi sevdiğini söylemesi subjektiftir. Onun kafasının içine girip bakamayacağınıza göre bunu gerçekte asla bilemezsiniz. O kişiyi davranış ve durumlarına göre analiz edip, ardından bunun içine kendi subjektifliğinizi de kattıktan sonra ancak inanılabilir hale getirebilirsiniz.
Öte yandan her insan başkalarının dertleri ve düşüncelerini yorumlamada daha objektif olma eğilimindedir. Çünkü bedelini başkalarının ödediği acılar ya da mutluluklar bize zarar vermezler. Bu kanıtlanamaz ortak subjektifliklerin sayısı arttıkça, çoğunluk tarafından kabul edilir ve artık objektif olarak kabul görmeye başlarlar. Örneğin savaşın kazanan tarafının kaleme aldığı "Tarih" objektif midir? Haklı haksız neye göre belirlenmektedir?
En özgürlükçü filozoflar bile tamamen objektif olamazlar. Çünkü her insan; yaşadığı coğrafyanın, sınıfın, bölgenin ya da zümrenin izlerini taşımak zorundadır.
Tüm bunlara bakarak, tamamen objektif bir olgunun var olmadığını söyleyebiliriz. İnsanlar da; objektif evrenin, subjektif canlılarıdırlar.
Berke Bozkurt
Kendilik bozukluğu olan kişilerin kişilik yapıları aceleci, tahammülsüz, kaygılı ve huzursuzdur.
objektiflik ve sakinlik ise gerçek kendiliğin en belirgin iki özelliğidir.
•parnasizm•
✨parnasizm; 19.yy’da ortaya çıkmıştır. bu akım için natüralizm ve realizmin şiirdeki halidir diyebiliriz çünkü bu akım da romantizme bir tepkidir. şiir anlayışı, şekil mükemmelliği ve tasviri şiir üzerine kurulmuştur. dış dünyanın olduğu gibi yansıtılması gerektiğini ve nesnelliği savunur. lirizme karşıdır ve objektifliğe önem verir.
duygusuzluk
