Hayat hikayelerine bayılırım. Ben toprağa 36 numara ayaklarıyla basan, biraz şaşkın bir kadınım. Tuhaf bir masal. Yerde ne var yer boncuk, gökte ne var gök boncuk, işte ortasında ben varım. Hayatım uzun süren bir şaşkınlıktan ibaret olacak sanırım.
Uslu, içine kapanık bir çocuktum ben. Ancak nedense birdenbire olmadık şeyler yapardım. İlkokul
İşte Ölmüşüm
Tut ki ölmüşüm
Ne yolda selam vermek korkusu,
Ne karşı kaldırıma kaçış.
Tut ki ölmüşüm,
Kurtulmuşsunuz benden.
İyiydi, hoştu diyecek, susacaksınız.
Kalmamış söylenecek kötülüklerim.
Ölmüşüm.
Yapamadıklarımı beraber götürmüşüm.
Bir gülüş te beraber benimle
Onu yanımda götürmüşüm,
Benimle doğup
Benimle ölen.
Kızamıyacak düşmanlarım
Kızamıyacak dostlarım
Onlara son kötülüğümü yapmış,
Ölmüşüm.
Rahat insanların birtakımı
Öbürlerinin haberi bile yok.
Bir hasretim kaldı geride,
Kendi hayatımı kendim yaşamak...
Tut ki ölmüşüm,
Kurtulmuşsunuz benden...
Sayfa 219Kitabı okudu
