İBDA ve İŞ İÇİNDE EĞİTİM...
- "İbdâ’nın bizden istediği, ideolojik şuurlanma ve iş içinde eğitim prensiplerini uygulamaktır. İbdâyı sadece dışımızdakilere tebliğ edilecek metâ olarak görmek ise çok yanlış bir davranıştır. Birbirinin nefsinde kemal dikizleme hastalığını da buna ilâve edebiliriz. Bütün bunların sebebi de gönüldaşlık yapanların bir mevzularının olmaması ve kendi meşgale alanlarında yoğunlaşmamalarıdır..."
Sayfa 8 - Kâzım Abay, Retorik ve lafız İbdâcılığı değil, îmân ve fikir İbdâcılığı.Kitabı okuyor
NİSBET ve EDEB!..
- "Bir branşı olup onda derinleşmeyen, kültürel, siyasî, estetik, aksiyon vs. alanlarda bir şey ortaya koyamayan (bu mevzuların sadece lâfını etmek aksiyon değildir) kişilerin beraberlikleri ise gönüldaşlık ilişkisi değildir. Velev ki bu kişiler İbdâcı olsun. Evet, İbdâ fikir sistemini benimseyen herkes İbdâcıdır, buna itiraz edilemez. Ancak yukarıda da işaret ettiğimiz üzere İbdâcının her davranışı İbdâ faaliyeti olmayabilir. Fikrin taşıyıcıları elinde sağlıklı yürümesi için İbdâ fikriyatında nisbet davası çok önemsenmiş olup esasen bu husus edep ölçülerinin başında gelir..."
Sayfa 5 - Kâzım Abay, Retorik ve lafız İbdâcılığı değil, îmân ve fikir İbdâcılığı.Kitabı okuyor
DİN değil DİNDEN...
- "Eğer faaliyetlerimiz şeriata mutabık ise dine dahil olur, dinden sayılır; din değil dinden, buna dikkat etmeli. Zaten gelenek de böyle bir şeydir.
Ulema ve ümera sınıfı ile İslâm uğrunda savaşan mücahidler buna misaldir. Demek ki istikamet çizgisi ve boy aynamız her zaman Şeriatın ölçüleri olmalıdır.
Sayfa 4 - Kâzım Abay, Retorik ve lafız İbdâcılığı değil, îmân ve fikir İbdâcılığı.Kitabı okuyor
DÂVA ve NEFS...
- "(...) Bir İbdâ’cı ancak yaptığı faaliyetin niteliğiyle, onun İbdâ’ya uyumuyla değerlendirilebilir. Yoksa kimsenin nefsiyle dâva değerlendirilemez!
Zira dâva şahısların üzerindedir. Bunu şu şekilde de misâllendirebiliriz.
İslâm ile Müslümanlık ilişkisi ve farkı gibi. Yani din ile dine bağlı olanlar özdeş olamaz! Müslümanın her yaptığı da mutlak mânada doğru olamaz, Peygamberler müstesna..."
Sayfa 4 - Kâzım Abay, Retorik ve lafız İbdâcılığı değil, îmân ve fikir İbdâcılığı.Kitabı okuyor
İBDÂ değil İBDÂDAN...
- "Bizler ne kadar mükemmel işler çıkarsak bile İbdâ değil, İbdâ’dan oluruz. İbdâ, kul yapımı bir düşünce ve hareket olarak mutlak değil, ancak kendi sistematiğinde bir tamlık ifadesi olduğu ve esasen nisbet ve usulü de sağlam olduğu için biz onun kul yapımı olduğunu bilerek rehber olarak alırız, hatta o çağımızda “kılavuz yıldız”dır. Bu hususta hiç şüphe yok! Ancak İbdâ’ya mensup olanlar, İbdâ’nın “benzersiz oluş” mânasında görülen mükemmelliği kendi faaliyet ve yorumlarında iddia edemezler. İbdâ’yı kendine kalkan yaparak kendi tavır ve söylemlerini la yüs’el (dokunulmaz) görmek ise inanç, ahlâk ve ideoloji ile bağdaşmaz..."
Sayfa 4 - Kâzım Abay, Retorik ve lafız İbdâcılığı değil, îmân ve fikir İbdâcılığı.Kitabı okuyor
EDEPLİ OLMAK ve HAD BİLMEK...
- "İşin aslında (İbdâ'nın temel ölçüsünü) edepli olmak ve haddi aşmamaktır da diyebiliriz. Ancak öyle şeyler görüyor ve duyuyoruz ki daha İbda ve İbda-C farkı anlaşılmadan, kendi yorumunun İbda’ya mutabık olduğuna emin olarak karşı tarafa velev ki gönüldaşı olsun keskin bir tavır alınabiliyor. İbda ile İbda-C’nin birbirine karıştırıldığına başka bir misal, İbda’nın söylemlerini velev ki inanarak olsun kullanmanın kişiyi İbda ile özdeş yapacağının zannedilmesidir..."
Sayfa 4 - Kâzım Abay, Retorik ve lafız İbdâcılığı değil, îmân ve fikir İbdâcılığı.Kitabı okuyor