Kölelik kalkmışmış güya ... Güleyim bari!Madem öyle biz hizmetçiler kimiz? Köle değilsek neyiz? .. Kölelikle birlikte gelen ahlaksızlık, kaçınılmaz kader olan çürümüşlük, kinle beslenen isyan gibi özellikleri ile adı konmamış köleyiz biz. Kısacası bal gibi köleyiz biz!
Kendi ülkesini kuran adama sövenlerle aynı ortamda bulunduğumda olanlar:
Kendime yakıştıramadığım bir biçimde onlarla birlikte gülmeye, alkış tutmaya çalışıyorum, ama bastıramadığım korkunç iğrenme duygusu içimi kaplıyor bir yandan da. Midem bulanıyor, kusma dürtüsüyle boğazım kasılıyor, ağzımda kötü bir tat kalıyor, şakaklarım zonklamaya başlıyor. Gitmek istiyor, yapamıyorum.
"Yalnız olmak, yalnız yaşamak değildir, ötekilerin evinde yaşamaktır yalnızlık.."
"Yalnız olmak, yalnız yaşamak değildir, ötekilerin evinde yaşamaktır yalnızlık.."
Ah ah ! Gariban bir hizmetçi ne kadar da acınacak durumdadır. Ne kadar da yalnızdır. Neşeli gürültülü evlerde yaşamış da olsa, o hep yalnızdır.
Yalnız olmak ,yalnız yaşamak değildir, ötekilerin evinde yaşamaktır yalnızlık...
Her sözcük, o evde sizi aşağılar, her hareket sizi, hayvanlardan daha da değersiz kılar...