Sen var aklımın en guzel bahcesınde bı yol var
tek kısılık bır odam var dunyada (Sadece sen)
sırlar ustu kapalı kapılar gunahına hacet
kırlenmıs heveslerr (Kirlenmiş)
yuzler unutamadıgın hangı bı cıft goz var
senın ıcın kaydırdım yıldızlarımı tuttum fırlattım
dılegımı yenıden (Yeniden) her hazıran benım ıcın elzem pekı sen ?
kırdım mı incittim mi birilerin
kimleri kazandım,yitirdiklerim kimler?
kendimi yineledim mi yazdıklarımda?
yeniden düşünmeliyim
dostluklarımı,ilişkilerimi
dağınık yatağım,mutsuz yatağım
çoğalttın mı eksiklerimi
gözlerim çocukluk fotoğraflarında mı kaldı
yitirdim mi yoksa masumiyetimi?
borçlarımı ödedim mi?
doğru seçtim mi
Kırdın mı incittin mi birilerini
Kimleri kazandım, yitirdiklerim kimler?
Kendimi yeniledim mi yazdıklarımda?
Yeniden düşünmeliyim
Dostluklarımı, ilişkilerimi
Gözlerim çocukluk fotoğraflarında mı kaldı
Yitirdim mi yoksa masumiyetimi?
Borçlarımı ödedim mi?
Doğru seçtim mi soruların fiillerini?
Tırnaklarım kesilmiş, dişlerim fırçalanmış,
Arkadaşlar bir konuda yardımınıza ihtiyacım var.
Evde Odam çok eşya dolu.Balkon kapalı yani anlıyacağınız gündüz bile ışık yakmak zorundayım.Dolayısıyla ben bu ortamda çalışamıyorum.Her ne kadar istediğim Fen Lisesini kazanamasam da kazandığım lise fikrine alıştım.ve ben bu lisenin yurdunda kalmak istiyorum.
Yurdu gezdim gördüm gayet güzel her odada banyo bile var.daha hiç tecrübem yok sizce evimde ailemin yanında çok zor şartlar altında çalışarak mı kalayım yoksa yurtta rahat bir şekilde çalışarak mı kalmalıyım?
“Odam her an daha karardı, daha daraldı, bir mezar oldu âdeta. Korkunç gölgeleriyle gece etrafımı sardı. Lamba is yapıyordu, kürkümü giymiş, abamı omuzlarıma almış, boynuma şalımı sarmıştım, iki büklüm gölgem duvara vuruyordu.
Gölgem çok çok güçlüydü, belirgindi gerçek cismimden; duvara vurmuş gölgem daha gerçekti vücudumdan. Sanki ihtiyar hurdacı, kasap, dadım ve o kahpe karım, benim gölgelerimdiler, ben bu gölgelerin içinde hapsedilmiştim. Bir baykuşa benziyordum, ama iniltilerim boğazımda takılıp kalıyordu ve ben pıhtılaşmış kan olarak tükürüyordum onları. Şayet baykuş da hasta olsa enim düşündüğüm şeyleri düşünür. Duvardaki gölgem tıpkı bir baykuş gölgesiydi ve iki büklüm eğilmiş, yazdıklarımı dikkatle okuyordu. Anlıyordu besbelli; bir o anlayabilirdi. Göz ucuyla gölgeme baktıkça korkuyordum.”
Kör Baykuş, Sadık Hidayet
Sana beyaz keten örtülü sofralar kuramam
Memleket gibi esir ve yoksuldur odam…
‘Nazım Hikmet Ran
Yapayalnızım… Etrafımda yok senden bir iz.
Odam sessiz… Dışarıda yağan kar sessiz…
Bu geceler dayanılır gibi değil ki.
Ey şimdi bu satırları okuyan bil ki:
Istıraplar yüz katlı kış gecelerinde…
— Sabahattin Ali
~ HOŞ GELDİN KADINIM ~
Hoş geldin kadınım benim, hoş geldin.
Yorulmuşsundur
Nasıl etsem de yıkasam ayacıklarını,
Ne gül suyum, ne gümüş leğenim var.
Susamışsındır
Buzlu şerbetim yok ki ikram edeyim.