Ben de, her şeyi yeni baştan yaşamaya hazır hissettim kendimi. Bu büyük öfke beni kötülüklerden arındırmış, umudu içimden boşaltmış gibi, işaretler ve yıldızlarla dolu bu gecenin önünde kendimi ilk kez dünyanın tatlı kayıtsızlığına
açıyordum. Dünyayı kendime bu denli benzer, bu denli kardeş gibi hissedince, eskiden mutlu olduğumu, hatta hâlâ mutlu olduğumu hissettim. Her şey tamam olsun, kendimi daha az yalnız hissedeyim diye, benim için artık, idam günümde seyircilerin çok kalabalık olmasını ve beni nefret çığlıklarıyla karşılamalarını istemekten başka bir şey kalmamıştı geriye.