"Geceyi seyrede seyrede öğrendim ki
ışık insanın içinde yanmıyorsa yüzüne
vurmuyor."
Sayfa 27 - Kırmızıkedi Yayınları, 2020Kitabı okudu
Bugün biraz vakit ayırdım kendime. Oturdum düşündüm. Ne çok insan girmiş hayatıma. Çoğu değişti sevince, biraz değer verince bambaşka insanlara dönüştü hepsi. Sevgime öyle güvendiler ki, bir kalbimin olduğunu unuttular. Ne umudumla güzelleştirebildim bir şeyleri, ne de sevgimle. İyi niyeti ve duyguları kullanılan her insan, zamanla aklını kullanmayı da öğreniyormuş. Bende öğrendim. Neyse o devir bitti artık! "Aynayım ben." Kalbimi kırmadan ağırlayanı, kahkahalarla uğurlarım. Bundan sonra siz ne kadar insansanız, ben de o kadar insanım.
"Fazlasını unutun artık."
"Geceyi seyrede seyrede öğrendim ki ışık insanın içinde yanmıyorsa yüzüne vurmuyor."
Özür dilerim, ben yine tutamadım kendimi.. Yine nefret etmedim edemedim senden, yine bitiremedim seni..Ne kadar desemde ,silemedim içimdeki sevgini.. Öyle çok özlüyorum ki seni, hayır senin yerinde olsam daha fazla kıyamazdım bana. Ama nasıl da mutlusundur şu an.Ahım kaldı sanıyorum ama yok herhalde, çok iyisin diye duydum..Öyle dediler işte, eh biraz da üzüldüm ama merak etme bende iyiyim, iyi olmaya çalışıyorum..Senden sonra ne kadar iyi olabilirsem.. zor oldu ama mutluyum artık daha az acı çekiyorum..nasıl diyebilirim alıştım sanki biraz. hayli zaman geçti böyle olması lazımdı, böyle oldu. Bazen her şey eskiye dönüyor, bir an öyle kötü hissediyorum ki..ama merak etme sonra geçiyor. bana sorsan bunun olacağı aklımın ucundan geçmezdi, ama olsun alışıyorum ben..Sonra neyin ne olduğunu da öğrendim, saf değilim artık. Ben bunları neden anlatıyorum ki.. Bak yine geldin aklıma.. Hiç yoktun ama var olman asıl zor olan..zor çok zor dedim ya alıştım ama uzatmak istemem.mutlusun diye duydum zaten. Ben de mutluyum çok . Hiç olmadığım kadar çok..İyiyim ,huzurluyum, gülüyorum eğleniyorum.. en önemlisi de sen var olabilecekken yoksun ehh daha ne...!!
