Büşra Betül Şavlı
@oguz_atay
" Bir mısra daha söylesek sanki her şey düzelecek..."
46 okur puanı
Şubat 2018 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Olmam gereken yerden çok uzaktayım, belki de yoruldum bilmiyorum. Öyle karışık, öyle yabancıyım ki, bu aralar kendime bile gelemiyorum.
Bir kitabı okumaya başladı
Bir kitap okudu
126 syf.
·
Puan vermedi
Okur Takip Önerileri
ARZULAR VE HÂTIRLAR
Arzular başka şey,
Hâtıralar başka.
Güneşi görmeyen şehirde,
Söyle, nasıl yaşanır?
BİR İŞ VAR
Her gün bu kadar güzel mi bu deniz?
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Bir iş var bu işin içinde.
SEVDAYA MI TUTULDUM?
Benim de mi düşüncelerim olacaktı,
Ben de mi böyle uykusuz kalacaktım,
Sessiz, sedasız mı olacaktım böyle
Çok sevdiğim salatayı bile
Aramaz mı olacaktım?
Ben böyle mi olacaktım?
Ama çocuklar kusura bakarlar. Kuşlar gibi. Hani taş atmıştım bir kez de küsüp kaçmıştı...
Ben şimdi kaçamıyorum inci.
Ama büyüyünce kaçarım belki.
Hani o mavi uçurtma gibi...
Bedenimin çevresinde yıllar boyu inşa etmiş olduğum ve yakında kapısını tamamen içeriden kilitlemeyi düşündüğüm yalnızlık katedralim, belki de şimdiye kadar başardığım tek iştir... Sorarlarsa," Ne iş yaptın dünyada?"diye, rahatça verebilirim yanıtını:
" Yalnız kaldım. Kalabildim! Altı milyar arasında doğdum. Ve hiçbirine çarpmadan geçtim aralarından..."
Sayfa 252
"Kaldırımlar güzel. Ama bir de üzerinde yürüyen şu insanlar olmasa!"
Sayfa 209
Çok aşığı var İstanbul'un. Paris ve New York gibi. Çok bağımlısı var...
Sayfa 209
Ve nefesimi tuttum. En derine, en dibe inebilmek için. Bıraktım kendimi hayatın okyanusuna. Beni dibe çeken zihnimin ağırlığıydı. Ve dibe daha çok vardı. Ama gidiyordum. Yavaş yavaş. Ayaklarına beton dökülmüş bir mafya kurbanı gibi... En derine. Dünya yuvarlak. Hayat da öyle. En derini aynı zamanda da en yükseğidir hayatın. Nereden baktığına bağlı. Nerede doğduğuna. Doğduğun yerden ne kadar uzaklaştığına bağlı. Elindeki şişede ne kadar hayat kaldığına bağlı...
Sayfa 207
Denge insanoğlunun icat ettiği en vahşi kavramdır! İp cambazının kendini en iyi hissettiği an, kendini ağa bıraktığı andır oysa. Sırat köprüsünden, beslenmeye kadar denge her yerdedir. Dünyanın en sağlam alarm sistemi. Bütün dengesizlere karşı. En ufak harekete, yanlışa duyarlı...
Sayfa 189
"Anlayamasaydım da ölecektim. Daha çok anlamak yormayacak tabutumu taşıyan kollarını. Çünkü ne daha ağır oldum, ne daha büyük!"
Sayfa 181
Ve artık insanlık bir karar vermeli. Ya cenazelerde ağlamayacak ölülerine, ya da üzerine basmayacak, sevdiklerinin cesetlerinin beslediği toprağın!
Sayfa 165
Ölenleri unutuyoruz. Yas tutmak bir hayal. İnsan ve doğa. Bonnie ve Clyde gibi... Biraz geç yatmak yeter bütün bunları görmek için, dostluğun ve aşkın sapkın bir komünistin diyeceği gibi, ama benim bambaşka bir anlamda kullanacağım, "kapitalist bir icat" olduğunu anlamak için...
Sayfa 111